Κοίταξε μια φορά το κινητό του μπας και είχε καμιά κλήση, αλλά τίποτα.. Το ήξερε πως δε θα έχει.. Έπειτα κοίταξε την ώρα, έτσι για να πείσει τον εαυτό του πως δεν το έβγαλε απ' την τσέπη άσκοπα.. Άδικος κόπος, μετά από λίγο είχε ξεχάσει κιόλας τους αριθμούς που είδε.. Συνέχισε να κοιτάζει την υπέροχη θέα πέρα από τη θάλασσα "μέσα" από 'κείνο το περίεργο κτήριο, προσπαθώντας ταυτόχρονα ν' ακούσει μέσα του το πιο ταιριαστό για εκείνη τη στιγμή κομμάτι.. Μάταια, δεν το 'βρισκε· απέτυχε και σ' αυτό.. Σταμάτησε και άφησε τον εαυτό του ελεύθερο να σκεφτεί αυτό που ήθελε.. Αυτήν που ήθελε...
Το είχε κανονίσει από καιρό αυτό με τους εαυτούς του.. Δε θα προσπαθούσε ν' αποφύγει τίποτα ποτέ πια. Θα ζούσε ό,τι είχε ανάγκη να ζήσει, όπως είχε ανάγκη να το ζήσει.. Και αν δεν είχε διάθεση, δε θα προσπαθούσε να του τη φτιάξει, θα σκεφτόταν αυτό που τον έτρωγε, μέχρι να μη θέλει πια να το σκέφτεται, μέχρι η ίδια η σκέψη να βαρεθεί να τον τρώει και να τον αφήσει.. Και έτσι και γινόταν· έτσι έγινε και τότε.. Μα ήταν μια χαρά πλέον, τον βοηθούσε αυτός ο τρόπος.. Και μ' αυτόν τον τρόπο είχε καταφέρει να την ξεπεράσει.. Όμως ώρες ώρες, ώρες όπως αυτήν, είχε την ανάγκη να κοιτάζει πίσω, είχε την ανάγκη να ρωτάει γιατί.. Χωρίς όμως να επιζητά κάποια απάντηση.. Η απάντηση θα του στερούσε το λόγο για να σκεφτεί...το αν, το ίσως, το μάλλον.. Όχι, εκείνη τη στιγμή ήθελε μόνο το "γιατί".. Για να είναι ελεύθερος να θέσει οποιαδήποτε απάντηση του ταίριαζε, ακόμη και αν δεν ήταν αληθής, ακόμη και αν δεν τον κάλυπτε απόλυτα.. Το ήξερε πως δε θα τον κάλυπτε. Μα έτσι θα μπορούσε την επόμενη φορά, αν χρειαζόταν, να δώσει άλλη απάντηση... Ώρες ώρες, είχε την ανάγκη να κοιτάζει πίσω.. Να θυμάται.. Να νοσταλγεί.. Να επιβεβαιώνει πόσο όμορφη ήταν/είναι η ζωή του.. Γιατί ήξερε, ξέρει, πως μέσα σ' όλη αυτήν την ομορφιά κρύβονται και όλα αυτά τα αναπάντητα "γιατί" που αφέθηκαν ελεύθερα να πλέουν ξεχασμένα -ή μη- για το υπόλοιπο της θύμησής τους, στους ωκεανούς της ασήμαντης για όλους τους άλλους αυτής μνήμης... Σταμάτησε και άφησε τον εαυτό του ελεύθερο να σκεφτεί αυτό που ήθελε.. Αυτήν που ήθελε... Θυμήθηκε όλες τις όμορφες στιγμές τους, όλη εκείνη τη μαγεία στον αέρα, όλη τη γοητεία του απαγορευμένου φλερτ, όλη την αστάθεια των συναισθημάτων τους.. Όλα αυτά τα τόσα πολλά μέσα στον τόσο λίγο χρόνο που είχαν, που έζησαν..
Ο ήλιος είχε πια πέσει και είχε βγάλει ψύχρα.. Ξανά-κοίταξε το κινητό του και πάλι, αυτήν τη φορά για την ώρα.. Έπειτα έβαλε τη ζακέτα του και λίγο μετά έφυγε από 'κει συνεχίζοντας τη βόλτα του... Αυτά μας είπε μόνο όταν τον ρωτήσαμε την επόμενη μέρα..
11 σχόλια :
κρίμα να έχει εισαγωγικά το τους. Μια βόλτα δεν είναι κακό...αυτές οι βόλτες του μυαλλού είναι όντως όμορφες αλλά δεν θυμάσαι πιο καθαρά κάτι άλλες στιγμες που μιλάς με το αγαπημένο σου πρόσωπο. Τρέμω γι αυτές τις στιγμές γιατί δεν μπορείς να τις αλλάξεις, ενώ τα ταξίδια και τις βόλτες του μυαλού τις κάνεις όπως θες.
Σου εύχομαι πάντα να κάνεις υπέροχες βόλτες με αυτούς που αγαπάς.
Πολλά φιλιά
Πάντα περιμένω τα κείμενά σου ^^
Είναι τόσο όμορφα
Τόσο ρεαλιστικά με τρόπο , όμως, μαγικό **
!!!! ^.^
~καλό βράδυ ~
jade ξέχασα ένα ερωτηματικό στη λέξη πρόσωπο; :Ρ αλλάζει το νόημα είδες....χεχε
Καληνύχτα
Μου έχει λείψει μια βόλτα στη θάλασσα, με ή χωρίς παρέα, με ή χωρίς σκέψεις...
Ωραίος ο τρόπος σου να τις διώχνεις, τις σφίγγεις τόσο μέσα σου που σκάνε στο τέλος σαν μπαλόνια... Φεύγουν...
Μα πιάνει όντως;
φιλιά Sweet Truth
elanor elf,
θυμάμαι εξίσου καθαρά (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θυμάμαι ιδιαίτερα καθαρά -και γενικότερα-..)
Αν και, αν καταλαβαίνω καλά τι θέλεις να πεις, και οι στιγμές που μιλάω με το όποιο πρόσωπο είναι μέσα στα πλαίσια των αναμνήσεων που ανέφερα.. Και ναι, "μπορείς" να τις αλλάξεις και αυτές όσο μπορείς ν' αλλάξεις και όλα τα υπόλοιπα.. Αρκεί πραγματικά να θες.. (Χωρίς να θέλω να πω πως αυτό είναι και καλό ε..) Εφόσον μιλάμε για το παρελθόν τα πάντα ισορροπούν στο σχοινί το οποίο εσύ θέτεις... Αν, πχ., πεις ότι χθες έβρεξε, έβρεξε. Το θέμα είναι τι καιρό θες πραγματικά? Γιατί να θες να έβρεξε ενώ χιόνιζε, ενώ είχε ήλιο η δεν ξέρω εγώ τι άλλο.. Γιατί να θέλουμε κάτι άλλο από αυτό που ήρθε και να μη μπορούμε να χαρούμε τα πράγματα όπως έρχονται?.. Γιατί να μη μπορούμε να είμαστε ευγνώμων για το ότι ήρθαν?...
Όπως και να 'χει, εγώ δεν μίλησα για αλλαγή δεδομένων, δεν το θέλω, δεν είμαι αυτής της τακτικής, τα δέχομαι όλα όπως έρχονται/ήρθαν.. Οπότε ούτε στο "τα ταξίδια και τις βόλτες του μυαλού τις κάνεις όπως θες" θα συμφωνήσω απόλυτα, σε προσωπικό επίπεδο..
Αααχχ.. Όμορφες οι βόλτες του μυαλού, όμορφες και οι βόλτες γενικά.. ^^
Το εύχομαι και εγώ και το εύχομαι και για σένα επίσης.. :)
Φιλιά πολλά,
καλό σου βράδυ Αργυρώ!
Purple Rompishness *,
αυτό το πράγμα είναι που θέλω, που πάντα κυνηγάω.. Και αυτό είναι που μ' εντυπωσιάζει και όταν το βλέπω στους άλλους.. Αυτού του τύπου ο ρεαλισμός..
Χαίρομαι λοιπόν που απ' ό,τι λες πιάνει.. ^^ Και σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφά σου λόγια.. :))
Φιλιά,
καλό μας ξημέρωμα.. :)
Ps: Με συγχωρείτε για την καθυστέρηση, αλλά αυτή η βδομάδα ήταν πολύ γεμάτη και επίσης δεν είχα σταθερό ίντερνετ.. ^^"
elanor elf,
χαχα, 'ντάξει, τώρα έγινες κατανοητότερη.. :Ρ
Sweet Truth,
να πας! Τη συνιστώ! ;)
Δεν τις σφίγγω ουσιαστικά, ίσα ίσα, θα 'λεγα πως κάνω το αντίθετο.. Τις σφίγγεις θαρρώ, όταν προσπαθείς να τις αποφύγεις με τη διάθεση να ηρεμήσεις, έστω προσωρινά.. Εγώ δεν μπορώ να ηρεμήσω αν δεν εκλογικεύσω τα πάντα, αν δεν είμαι σίγουρος για τους λόγους που νιώθω όπως νιώθω, για το ποιος ευθύνεται γι' αυτό και αν τελικά όλο αυτό μαζί κατατάσσεται σε σωστό η λάθος.. Οπότε έχοντας την ανάγκη για ηρεμία "πρέπει" ν' αφήσω τις σκέψεις μέσα μου -άρα όχι να τις σφίγγω- να φιλτραριστούν, να τις (υπερ)αναλύσω και να τις αναγνωρίσω.. Όσο επίπονη κι αν μπορεί να είναι αυτή η διαδικασία -και για άλλους πιεστική αν θες-, εφόσον εγώ έχω πείσει τον εαυτό μου πως είναι αναγκαία, δεν μπορώ να τη δω ως εξαντλητική, πιεστική, ως κάτι αρνητικό.. Και όταν πια τα πράγματα εκλογικευτούν, τα συναισθήματα παίρνουν γρηγορότερα τη σωστή "στροφή"... Μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι εμένα με βοηθάει, το ίδιο και τον τυπάκο στο κείμενο απ' ό,τι φαίνεται.. :Ρ
Μπορώ επίσης με σιγουριά να σου πω πως δεν παίζει να βοηθάει τους πάντες ένας τέτοιος τρόπος. Κρίμα όμως ίσως..
Τέσπα, το παρά-ανέλυσα και ίσως σε κούρασα. :)
Καλά είσαι??
Φιλιά,
καλή σου νύχτα..
μην είσαι βλαμμένος, να την πάρεις τηλέφωνο τώρα, τα λίγα χρόνια θα γίνουν δεκαετίες, αρκεί να αξίζει η κοπέλα, γιατί οι περισσοτεροι κολλάτε με μπάζα
αντε μην τα πάρω,
και κοίτα κακομοίρη μου να μπλέξεις με καμία που να αξίζει τον κόπο, αλλιώς η ζωή δε λέει, στο λέω γω, πρόσεξε καλά σε απειλώ
Αργυρώ Φραγκή,
οπ οπ! =ο Που πήγε το elanor?? =ο
χαχα! Μην τα πάρεις, άστα κάτω.. :Ρ
Ξέρω πολύ καλά τι εννοείς, και σου υπόσχομαι να "μπλέξω" με κάποια που ν' αξίζει, όταν και εφόσον.. ;)
Μέχρι τότε βλέπουμε..οι συγκεκριμένες σκέψεις είναι για να μείνουν εκεί που έγιναν, άλλωστε είναι ολοκληρωμένες από μόνες τους, το ανέφερα θαρρώ.. Δεν υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω τηλεφωνήματα και πράξεις..
Ας πούμε καλύτερα, τόσο άξιζε, τόσο έγινε.. :)
Σ' ευχαριστώ για τις συμβουλές, δεν τις ξεχνώ.. ;)
Τα φιλιά μου και τις καλησπέρες μου εκεί! :))
Αργυρώ Φραγκή,
όπα κάτσε! Μπερδεύτηκα, wait-wait-wait! Για την τελευταία ανάρτηση μιλούσες?? Γιατί εγώ απάντησα σκεπτόμενος την πρό-τελευταία.. ^^" Αν ναι, γράψε λάθος..
Θα σου πω μόνο ότι στο τέλος αν είδες έγραψα 4 months later.. Ε, το τηλεφώνημα έγινε.. Και μια και δυο... Και απλώς η εξέληξη ήταν η αναμενόμενη.. Μετά από τόσα χρόνια...ας πούμε, άργησα κάπως.. :Ρ Παρ' όλα αυτά, είναι εκεί και είναι καλά.. Οπότε κομπλέ. :)
το όπα με όμικρον ή (ώπα) με ωμέγα γράφεται; για την τελαυταία έλεγα όχι αυτή, αντε μην τα ξαναπάρω πάνω που τα χα αφήσει
λοιπόν πρόσεχε καλά στο λέω και στο τονίζω, να ναι καλή κοπέλα, αντε αμάν μας πεθάνατε κανόνισε
Αργυρώ Φραγκή,
δεν έχω ιδέα! Το 'χω δει και με τα δύο, μπορεί να ισχύουν ανά περίπτωση, ξέρω 'γω! xD
Μάιστα! Ό,τι πεις! ^^"
Προς στιγμήν μην πεθαίνεις γιατί τζάμπα θα 'ναι, δεν τρέχει τίποτα.. Αν γίνει κάτι σου υπόσχομαι να στοχεύω σε καλή κοπέλα.. :Ρ (Έτσι κι αλλιώς πάντα αυτό έκανα θαρρώ..χμμ..)
Φιλιά,
καλή σου μέρα! :))
Δημοσίευση σχολίου