31 Δεκεμβρίου 2019

Ένα τέλος, μια αρχή.


Κάθε που τελειώνει, κοιτάζω λίγο πίσω στην αρχή του, ζυγίζω και αναπολώ.
Και, αναπόφευκτα, απορώ.
Έφυγαν τόσο γρήγορα όλες αυτές οι μέρες που ήτανε να 'ρθούνε..
Όλα εκείνα που είπαμε θα κάνουμε, ήρθανε, μα έμειναν μισά..
Ελάχιστα προλάβαμε και λίγο τα χαρήκαμε, μα τι να κάνεις, έτσι πάνε πλέον αυτά..
Είναι που η ζωή, ο χρόνος, έχει την τάση να μικραίνει σαν πυραμίδα.
Απ' αυτές που θες δε θες τη σκαρφαλώνεις.
Μα τουλάχιστον νιώθω ευγνώμων που, για μια φορά ακόμη, έχω τη δυνατότητα να φιλτράρω στο μυαλό μου όλες αυτές τις αναμνήσεις· καλές και κακές, ωραίες και δύσκολες...
Νιώθω ευγνώμων που έφτασα κι εγώ σ' ένα ακόμη τέλος· που έχω τη δυνατότητα ν' αφήσω τις ευχές μου για μια νέα αρχή.
Για όλα αυτά που ελάχιστα προλάβαμε, γι' αυτά που χάρηκα, μα ήταν για λίγο,
για όλα εκείνα που είπαμε θα κάνουμε, μα κάπως έμειναν μισά,
για όλα όσα θα έρθουν να σκεπάσουν τα παλιά,
υγεία· και καλή χρονιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια :