17 Οκτωβρίου 2013

Να ξέρεις, να λες τι θες.


Ήτανε μια κοντούλα γιαγιάκα με γκρίζα μαλλιά και τη μαντίλα στο λαιμό, ξέρεις, απ' αυτές τις πολύ γραφικές γιαγιούλες που βλέπεις στα πιο ξεχασμένα απ' το χάρτη χωριά και ερχόταν προς το μέρος μας με σιγά και σταθερά βήματα κρατώντας στα χέρια της ένα κοντό, άδειο, γυάλινο ποτήρι. Δεν την ήξερα, όχι, σίγουρα όχι. Αλλά μου έβγαζε μια σιγουριά σαν να ήταν η πιο σοφή σοφός του εκείνου κόσμου! Και ναι, θα την εμπιστευόμουν ακόμη και αν μου έδινε να φάω το πιο δηλητηριώδες μήλο που έχει φάει η χιονάτη, ακόμη και αν μου έλεγε έλα πάμε να σου δείξω τι υπάρχει πίσω από εκείνη τη μαύρη και πιο σκοτεινή απ' όλες πόρτα! Ακόμη και αν μου έλεγε πως δεν είναι όνειρο, μα η πιο πραγματική πραγματικότητα.
Η άλλη δίπλα μου ήταν σίγουρα φίλη μου από παλιά. Πρέπει να είχαμε περάσει πολλά, την ένιωθα δικό μου άνθρωπο. Πρέπει να είχε καστανά ή μαύρα μαλλιά και να 'ταν καλά ντυμένη. Δεν την κοίταξα ούτε στιγμή, το κεφάλι μου ήταν καρφωμένο ίσια μπροστά στη γιαγιά, παρακολουθώντας σχολαστικά την κάθε της κίνηση λες και ήμουν κανένα λιμάρι που μόλις εντόπισε μια υπερτέλεια ξανθιά να περνάει στο απέναντι πεζοδρόμιο και έχασε τον ουρανό κάτω απ' τα πόδια του (που θα 'λεγε και ο αδερφός μου)..
Ήμασταν και οι δύο πολύ κουρασμένοι απ' το μάλλον τρέξιμο της ημέρας και καθίσαμε εκεί να πάρουμε μια ανάσα. Ένιωθα πως ήταν απόγευμα προς βράδυ αν και έξω είχε πρωινό ήλιο. Τι να πω, ίσως ήταν καλοκαίρι. Το μέρος άγνωστο, κάτι σαν σπίτι, σαν μικρό ιατρείο, δεν κατάλαβα, δεν πρόλαβα να μάθω ποτέ. Πάντως είχα την εντύπωση πως το, ας πούμε, παγκάκι που καθόμασταν ήταν κάτι σαν αυτά τα καθίσματα αναμονής που έχουν στα νοσοκομεία, με μόνη διαφορά ότι το συγκεκριμένο ήταν περιέργως αρκετά αναπαυτικό. Πίσω η πλάτη ακουμπούσε τοίχο, γκρι και άδειο, αριστερά ένας διάδρομος στενός που δεν πρέπει να είχε τέλος, (δεν κοίταξα ποτέ), δεξιά πάλι τοίχος, στολισμένος με δυο μεγάλα όμορφα παράθυρα που γέμιζαν φως το χώρο και ίσια, πίσω απ' τη γιαγιά, στο βάθος ένα καφέ επιπλάκι στ' αριστερά, κοντά στη γωνία, που ίσως είχε κι ένα στρόγγυλο καθρέφτη από πάνω, και απ' τη δεξιά πλευρά μια αδιάφορη, κλειστή, παλιά πόρτα.
Κανείς άλλος στην αναμονή. Εμείς δεν είχαμε ώρα που κάτσαμε, αλλά η περίεργη αυτή γιαγιά πρέπει να ήταν από πάντα εκεί να έρχεται.. Όταν κόντεψε αρκετά, μ' ένα πολύ σοβαρό ύφος είπε: "τι θα πιείτε? Χυμό, τσάι, να σας φέρω κάτι?" "Ό,τι θέλετε, δεν έχω πρόβλημα εγώ", αποκρίθηκα όντας διψασμένος. Η κοπέλα κάτι είπε, μάλλον δε ζήτησε τίποτα. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η γιαγιά, με το που πήρα το βλέμμα μου από πάνω της, χάθηκε πηγαίνοντας κάπου αριστερά προς το διάδρομο και πριν καλά καλά προλάβω να επεξεργαστώ το δωμάτιο την άκουσα να επιστρέφει. "Ορίστε", είπε και μου έδωσε το γυάλινο ποτήρι το οποίο ήταν πλέον μισό-γεμάτο με νερό έχοντας μέσα ένα αναβράζον Depon το οποίο δεν είχε προλάβει να διαλυθεί ακόμη τελείως. Το πήρα και αφού την ευχαρίστησα έγειρα το κεφάλι μου και περίμενα μ' ένα αίσθημα απορίας κοιτώντας το ποτήρι στα χέρια μου. "Μα γιατί να μου φέρει αυτό ανάμεσα σε τόσες επιλογές? Στην τελική ας έφερνε σκέτο νερό.", αναρωτιόμουν. Και πρέπει να ήταν απ' αυτά με τη βιταμίνη C, αν κατάλαβα καλά πίνοντάς το, διότι έχουν πολύ απαίσια γεύση για να μην τ' αναγνωρίσω..
Και τι κατάλαβα!? Ούτε το απόλαυσα, ούτε ξεδίψασα, ούτε και έμαθα ποτέ γιατί... Σηκώνοντας το κεφάλι μου για να πιω, είδα με την περιφερειακή μου όραση τη γιαγιά να στέκεται και να περιμένει ακόμη εκεί, μπροστά μου, ακίνητη και αμίλητη με το ίδιο σοβαρό ύφος που είχε πάντα. Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι και η σιχαμένη γεύση που μου άφησε το "αναψυκτικό" μου..



17/10/13

14 σχόλια :

roundel είπε...

Θα της φάνηκες ταλαιπωρημένος μάλλον! Πάντως οι γιαγιάδες πάντα ξέρουν και ας μην καταλαβαίνουμε τι κάνουν και γιατί.

Πολύ καιρό έχω να σε δω αγαπημένε μου jade και πολύ χαίρομαι :)

elanor είπε...

Καλά σου έκανε! αφού δεν είπες τι θες. Τι θες; Να κεράσω τίποτα;

Jade είπε...

roundel,
ίσως έχεις δίκιο, μάλλον θα ξέρει αυτή ναι.. :/
Το περίεργο είναι, (και δεν το αναφέρω στην ανάρτηση), πως το όνειρο το θυμήθηκα ξαφνικά μια ώρα μετά που ξύπνισα όπου για κάποιο λόγο ένιωθα ένα ρίγος, χωρίς να έχω πυρετό ή κάτι άλλο και επίσης δεν ένιωθα καλά και το λαιμό μου, έτσι πήρα ένα depon προληπτικά και εκείνη τι στιγμή θυμήθηκα όλο το όνειρο στα ξαφνικά. Βέβαια, απ' ό,τι φαίνεται τελικά δεν αρρώστησα, αλλά κάτι θα 'ξερε η γιαγιά που λες και εσύ..

Είχα εξεταστική μέχρι πριν 1 βδομάδα περίπου και μ' έφαγαν τα μαθήματα, γι' αυτό.. :)
Και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω και που σε μαθαίνω καλά. ;)

Καλό σου βράδυ! :)


elanor elf,
χαχα! Ε μα βέβαια, έτσι είναι, είμαι χαζός! Αλλά τώρα το πήρα το μάθημά μου, που θα πάει, δε θα τη ξαναδώ!? Θα σου πω εγώ τότε! :D :P

Χμμ, θέλωωω, ένα φυσικό χυμό πορτοκάλι και μία σοκολάτα γάλακτος Ion παρακαλώ, (αλλά βολεύομαι και με Lacta αν δεν υπάρχει.. :P).

Πολύ καληνύχτα σου Αργυρώ! :)

Lia είπε...

ήθελα να αφήσω σχόλιο από χθες,αλλά λέω δε βαριέσαι..., ίσως αύριο!
και ήρθε το αύριο και έγινε σήμερα!

μπράβο που θυμάσαι με τόση λεπτομέρεια τα όνειρα που βλέπεις!
Η γιαγια με το μαντήλι, κλασσική γιαγιά! μου θυμήζει τη γιαγιάκα μου!

η ζωή είναι...πως να το πω...,
κάπως δύσκολη! διάφορα "ποτά" μπορεί να σε κεράσει! άλλα πικρά, άλλα γλυκά και άλλα μέτρια! όταν κάποιον τον γράφεις, θα σε γράψει και αυτός!μόνο την ζωή να μην γράψεις, γιατί τότε εκείνη σε διαγράφει...!

Περαστικά σου αν δεν είσαι καλά!
Να προσέχεις!

Καλημέρες!


Jade είπε...

Lia,
και ήρθε το σήμερα και έγινε χθες... :)

Ναι τα θυμάμαι, και το αστείο είναι πως τα περισσότερα είναι έτσι μεγάλα, έχουν στόρυ κανονικά δηλαδή, ακόμη και αν δεν βγάζουν φαινομενικά κάποιο ιδιαίτερο νόημα, συν το ότι έχω αρχίζει και συνειδητοποιώ πως όσα τέτοια βλέπω είναι κυρίως από βράδια που θα πιω, από ένα ποτάκι μέχρι ένα "μπουκαλάκι" (σπάνια πια..). Αλλά γενικά απ' όταν σταμάτησα να πίνω συστηματικά σταμάτησαν και τα συστηματικά όνειρα και πάντα το αλκοόλ με βοηθούσε/βοηθάει σ' αυτόν τον τομέα είτε πίνω πολύ είτε λίγο.

Αυτό με τη ζωή πάλι, χμμ.. Θεωρείς δηλαδή τη γιαγιά ως το "περίεργο" της ζωής? Σε γενικές γραμμές πάντως, εγώ την ένιωσα ως καλή κίνηση αυτό το κέρασμα, παρόλο που ήταν πικρό..
Όσο για τη ζωή, έξω απ' το όνειρο, μην ανησυχείς δεν τη γράφω και ούτε και θα... :) Σου εύχομαι το ίδιο. ;)

Σ' ευχαριστώ πολύ πάντως,
αν και δεν αρρώστησα, αλλά με τέτοιο καιρό, τη μια είσαι καλά, την άλλη...! :/
Θα προσέχω! :*
Και εσύ ε! ;)

Καληνύχτες! :)

Lia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Erisadesu είπε...

Περίεργο ...υποτίθεται οτι οι άντρες δεν θυμούνται εύκολα τα όνειρά τους...μάλλον εσύ επηρεάστηκες πολύ απο το όνειρο αυτό. Τα περιγράφεις πολύ ωραία... Η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω χωρίς να σε ξέρω είναι 1ον: πως προβληματίζεσαι για κάτι και η λύση στο πρόβλημα σου βρίσκεται ήδη μέσα σου απλά δεν το έχεις καταλάβει.
2ον: πριν κοιμηθείς είχες φάει φασολάδα

Erisadesu είπε...

3ον δεν είσαι άντρας

Jade είπε...

Erisadesu,
χαχαχα! Όχι, γενικά θυμάμαι πάρα πολλά όνειρά μου και πάρα πολύ αναλυτικά. Και συνήθως είναι μεγάλα, μεγαλύτερα απ' αυτό δηλαδή.
Η πρώτη σου ερμηνεία μου φαίνεται ενδιαφέρουσα, δε μπορώ βέβαια να είμαι σίγουρος ότι είναι έτσι, αλλά ίσως έχεις δίκιο, τι να πω. Η δεύτερη, χμμ, όχι! :P Ως αναφορά το τι έκανα πριν τον ύπνο, δε θυμάμαι να έφαγα κάτι τις τελευταίες 2-3 ώρες πριν, αλλά το σίγουρο είναι ότι ήπιαμε κάτι ουζάκια.. ^^ Και όπως είπα και στην Lia παραπάνω -επειδή αυτό με τα τέτοιου τύπου όνειρα δεν είναι καινούριο, βλέπω χρόνια τώρα- έχω παρατηρήσει/συνειδητοποιήσει πως τέτοια περίεργα όνειρα βλέπω κυρίως όταν πιω το προηγούμενο βράδυ αρκετά, όταν πέφτω δηλαδή για ύπνο ξερός και με το κεφάλι καζάνι, όχι λιώμα να ξερνάω και τέτοια, αλλά να πιω καλά ρε παιδί μου, να το νιώσω που λένε.. :P
(Και λέω περίεργα, γιατί δε μπορώ να δώσω λογική εξήγηση πως μου 'ρθε και το είδα. Συν το ότι καμιά φορά συνδέονται με κάτι χωρίς να κάνω κάποια συνειδητή πράξη -> δες αν θες το σχόλιο που απάντησα στη roundel παραπάνω και θα καταλάβεις...)
Τώρα για το τελευταίο σου πόρισμα, χμμ...λες!? Ν' ανησυχήσω δηλαδή? Μάλλον θα πρέπει να το κοιτάξω! Τώρα με άγχωσες! Κλονίστηκε το μέσα-έξω μου και όλο το σύμπαν γύρω μου! "...είμαι μια γυναίκα που τρώει φασολάδες και που δυστυχώς δε ξέρει που μέσα της βρίσκονται οι απαντήσεις των προβλημάτων της." (κλαψ!) ;(

Πάω στη γωνιά μου να κλαίω μόνη μου λοιπόν, ;(
καληνύχτα σου!
:)

Clementine είπε...

Εγώ πιστεύω πως θα σου συμβεί κάτι /ένα γεγονός, που στην αρχή δν θα σ'αρέσει κ τόσο _κυρίως ο τρόπος με τον οποίο έγινε και μπήκε στην ζωή σου . Παρ'όλ'αυτά, θα φέρει καλά αποτελέσματα :) ,κ η γιαγιά υποθέτω συμβολίζει το άτομο π θα σου φέρει την είδηση/τ γεγονός .. Σκέψ'το ;)!
Γειά :) καληνύχτα !

Jade είπε...

Purple Rompishness *,
γεια! :)
Λες? Έγινε ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός τώρα τελευταία, αλλά αρκετό καιρό πριν το όνειρο.. Άλλο δε θυμάμαι, ξέρω 'γω!.. Λες να μην ήρθε ακόμα και απλά πρέπει να περιμένω δηλαδή? =o

Αν κρίνω από την έννοια της γιαγιάς που έχω εγώ για τις γιαγιάδες, τουλάχιστον θα είναι από καλό άτομο αυτό το κάτι που λες, οπότε πολύ θα χαρώ να είναι κάτι θετικό.. :)

Άι να δούμε!
Καληνύχτα επίσης!

Clementine είπε...

Τα όνειρα μπορει να ναι προφητικά ,αλλά δν νμζ οτι έχουν μια απαραίτητη συγκεκριμένη σειρά ..έρχονται κ σε συνέχειες ,οπότε αυτό τ όνειρο μπορεί να ήταν η συνέχεια κάποιού άλλου που είχες δει _Μπορεί κ όχι _ ποιός ξέρει?! αυτό θα το μάθεις εσύ κάποια στιγμή ;)!

Jade είπε...

Purple Rompishness *,
χμμ.. Δε θα διαφωνήσω απαραίτητα, απλώς θα περιμένω αυτήν την κάποια στιγμή που λες και εσύ, έρθει δεν έρθει..

Καλησπέρες! :)

Clementine είπε...

:)