Και έπειτα βλέπω γύρω μου, εμένα.. Και ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα, τόσο ζωντανά.. Με χαρές, γνωριμίες, πίεση, κόπο, δημιουργικότητα, κούραση, απογοήτευση, λύπη, στεναχώρια, συνεργασίες, υποχρεώσεις, αλλά και χαβαλέ.. Με μια λέξη, απολαυστικά. Και βλέπω μια μάλλον εξέλιξη χωρίς σίγουρη κατάληξη.. Χωρίς να ξέρω σίγουρα γιατί το κάνω, απλά γιατί νομίζω ότι έτσι ζω..
