Και μετά από τόσα χρόνια γρατζουνώντας χορδές και σκαλίζοντας στιχάκια·
μετά από τόσα χρόνια μελετώντας ερμηνείες, σε μια προσπάθεια να εκφράσουμε ιδανικά, απόψεις και συναισθήματα·
μετά από χρόνια ατελείωτα δίπλα σε όλα αυτά τα τραγούδια που μας έκαναν παρέα τις επώδυνες εκείνες νύχτες·
μετά από όλα αυτά τα σημάδια του χρόνου να μας ενώνουν και να μας στιγματίζουν,
αναρωτιέμαι,
είμαι εγώ που παίζω μουσική ή η μουσική παίζει εμένα?
2 σχόλια :
παραθέτω αυτό που είπες εσύ, στην τελευταία σου ανάρτηση : αν ο καθένας μας είναι ένα κύμα, μήπως ο δικός σου αντίκτυπος είναι να γίνεις ο ίδιος μουσική;
χαχα! using my own weapons against me..! ;P
Well, αν καταλήγουμε στο ότι η μουσική "παίζει" εμάς, τότε γιατί δεν είμαστε ήδη (μουσική)? ;)
Καλλιτεχνικές καλησπέρες!
Δημοσίευση σχολίου