Μην κρίνεις μόνο το αποτέλεσμα μιας πράξης.
Δες τι την προκάλεσε και ζύγισε το βάρος τής ρίζας αυτής.
Πολλές φορές, θα ακούσεις κουβέντες βαριές, λόγια ψυχρά και απίστευτα από ανθρώπους που δε θα το περίμενες. Θα δεις να συμβαίνουν πράγματα που δεν τα χωράει ο νους σου. Και ύστερα όλα να ακολουθούνται από συμπεριφορές αλλοπρόσαλλες, κινήσεις αδικαιολόγητες· ή τουλάχιστον έτσι να φαίνονται.
Τίποτα δεν είναι αδικαιολόγητο, πάντα υπάρχει μια αιτία, ακόμα κι αν βρίσκεται καλά κρυμμένη στις σκιές... Πολλές φορές, οι άνθρωποι θέλουν απλά να βρουν ένα πρόχειρο καταφύγιο, να γλιτώσουν για λίγο από τον ίδιο τους τον εαυτό, με οποιοδήποτε κόστος. Δε θέλουν το κακό σου, δεν εννοούν αυτά που λένε ή που κάνουν· κουράστηκαν πολύ, απλά. Κουράστηκαν από τις μάχες. Κουράστηκαν από την πίεση και την υπομονή σε ό,τι τους φθείρει για καιρό. Πολλές φορές, οι άνθρωποι δεν ξέρουν πού να βρουν τη λύση, πώς να αντιδράσουν σοφά και συμπεριφέρονται άτσαλα και απότομα, πληγώνοντας στο πέρασμά τους...
Μη βιαστείς να κατακρίνεις, μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα. Πολλές φορές, κι αυτοί -όπως κι εσύ- αξίζουν τη συγχώρεση. Και όχι αυτήν που τυφλά ανοίγει τα χέρια της για να δώσει δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες· όχι αυτήν που ελπίζει σε ριζικές αλλαγές απ' τη μια στιγμή στην άλλη, ξεχνώντας τα όσα έγιναν. Μιλώ για τη συγχώρεση που προκύπτει μέσα σου, στο πρόσωπο του άλλου, όταν πια καταλάβεις πως ο καθένας μας παλεύει τον αγώνα του και πολλές φορές, άθελά του, σε τραυματίζει για να προστατέψει τον εαυτό του.
Δυστυχώς, δεν μπορείς να βοηθήσεις ή να σώσεις κανέναν με τη δική σου θέληση και μόνο. Προστάτεψε τον εαυτό σου αντίστοιχα, λοιπόν, και απομακρύνσου από ό,τι δεν μπορείς να βοηθήσεις και τείνει επικίνδυνο για σένα. Όμως, μόλις νιώσεις ασφαλής και πάρεις μια ανάσα, κατανόησε την κατάσταση και συγχώρεσε. Βρες τη δύναμη και συγχώρεσέ τους. Αν μπορέσεις και το κάνεις, θα δεις, πρώτα εσένα απελευθερώνεις...
