Η Φωτιά

Υπάρχουν κάποιες αλήθειες που, απλά, περισσεύουν...

Ήθελε να τον πάρει τηλέφωνο, να του στείλει ένα μήνυμα έστω για να του πει...

-Τι τον θες τώρα, δε χρειάζεται να τον ξεσηκώσεις νυχτιάτικα.
-Θέλω απλά να του εξηγήσω για να καταλάβει· να μη νομίζει ότι εγώ της είπα...
-Και τι θα κερδίσεις μ' αυτό? Ίσα ίσα, το αμέσως επόμενο πράγμα που θα κάνει, θα είναι να πάει απ' το σπίτι και να ζητήσει τα ρέστα απ' τη μάνα σας· τον ξέρεις αφού.
-Ε μπορεί και να μην πάει, ανάλογα πώς θα το πάρει.
-Ξέρεις πώς θα το πάρει. Ή τουλάχιστον μπορείς να το σκεφτείς αυτό πριν του τηλεφωνήσεις τώρα και να κρίνεις αναλόγως.
-Όπως και να 'χει, καλύτερα να ξέρει ότι δεν έγιναν έτσι όπως τα νομίζει τα πράγματα.
-Μα ποιος ο λόγος? Τώρα που διευθετήθηκε το ζήτημα και βρέθηκε μια λύση, θα γίνει όπως το κανονίσαμε και όλα εντάξει.
-Ναι, όμως άλλο κατάλαβε αυτός...
-Εσένα δεν πρόκειται να σε παρεξηγήσει και το ξέρεις αυτό. Τι πειράζει πλέον το τι κατάλαβε?
-Εντάξει, ναι, δεν είναι γι' αυτό. Απλά να ξεκαθαρίσει το θέμα.
-Απλά θα τον ξεσηκώσεις και θα τον βάλεις στη διαδικασία να το σκεφτεί όλο απ' την αρχή και μετά πάμε πάλι, ξανά-μανά...
-Ε, εντάξει, τώρα υπερβάλλεις. Τέλος πάντων, θα του στείλω ένα μήνυμα έστω.
-Μια φωτιά αν δεν είναι για να σε ζεστάνει, μην την ανάβεις...