31 Ιανουαρίου 2018

Το Stop


    Ο οδηγός γρύλισε νευριασμένος. «Δεύτερη φορά που το πατάτε κυρία μου! Επίτηδες το κάνετε 
    Η καημένη η γριούλα έδειχνε μπερδεμένη. Χωρίς να το καταλάβει, ξαναπατάει για τρίτη φορά το stop με αποτέλεσμα να εξοργίσει ακόμα περισσότερο τον οδηγό του λεωφορείου. 
    «Αυτό ήτανφώναξε, «Θέλετε να σταματήσω; Με κοροϊδεύετε μπροστά στα μούτρα μου; Ορίστε. Με ένα θαυμάσιο τετ-α-κε το λεωφορείο βγήκε στην άκρη του δρόμου και σταμάτησε απότομα. «Εγώ τον ανεμιστήρα ήθελα...» ψέλλισε η γιαγιά.
    Αφού έβρισε για κάνα 5λεπτο τη δύστυχη γιαγιά, χρησιμοποιώντας όλο του το (περιορισμένο κατά τ’ άλλα) λεξιλόγιο, ο οδηγός ξαναέβαλε μπροστά τη μηχανή και ξεκίνησε. «Ε, τον πούστη, τον αλήτη», ψιθύρισε ένας γεράκος που καθότανε δίπλα μου. «Έ, τον πούστη», επανέλαβε. Εγώ τον κοίταξα, ένας μαραζωμένος κύριος  με τρεμάμενα χέρια, πάνω από ογδόντα με ένα πρόσωπο που είχε γίνει κατακόκκινο από τα νεύρα. Έγνεψα δείχνοντας ότι συμφωνώ με τα λεγόμενά του.
    Συμφωνούσα, η αλήθεια να λέγεται. Δεν είχε περάσει ένα λεπτό και ο ήχος του stop ξανακούστηκε μέσα στο λεωφορείο. Αυτή τη φορά συνεχόμενος. «Stop ρε αλήτη γαμώ το Χριστό σου, stop, ούρλιαξε ο γεράκος. 
    Ακολούθησε ένας φοβερός καυγάς. Ο οδηγός απειλούσε ότι θα μας γαμήσει και θα μας δείρει όλους, όχι μόνο τον παππού, ενώ τον κράτησαν δύο άτομα για να μη χειροδικήσει απέναντι στον απροστάτευτο γέροντα. Εγώ, στη θέση μου, έκπληκτος να παρακολουθώ δίχως να αντιδρώ. Τελικά ο παππούς κατέβηκε εκεί, στη μέση του δρόμου, μόνος του. Προσπαθούσα να θυμηθώ τι μου είχε ψιθυρίσει προτού πατήσει το κουμπί. «Έτσι αρχίζει η επανάσταση γιε μου», θυμήθηκα. Κοίταξα το κουμπί του stop. Τέντωσα το χέρι μου και ακούμπησα εκεί το δάχτυλό μου.
    Δεν το πάτησα. Είχαμε αργήσει μωρέ. Δε θα φτάναμε ποτέ με τον κάθε περίεργο, σκέφτηκα και κάθισα αναπαυτικά στη θέση μου.





(Από ένα φίλο, τον Μπλε..)

7 σχόλια :

Clementine είπε...

αν και τα γουρούνια είναι συμπαθέστατα
ζωάκια .αυτό στην εικόνα μου θύμισε εκείνα
από την φάρμα των ζώων .
Θυμάμαι τα άλογα που τα οδηγούσαν στο
σφαγείο, επειδή είχαν γεράσει , ενώ
υπόσχονταν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και
οπωσδήποτε εγκεκριμένη θεραπεία .
αλλά και τα νεώτερα ζώα θυμάμαι , τα οποία τα
είχαν υποβάλλει να ζουν
σε μία ατέρμονη αναμονή .

Το αν θα φτάσεις εγκαίρως ή όχι , δεν σου εξασφαλίζει κ την ίδια διαδρομή.
Και θα 'ναι αργά όταν δεν θα μπορείς να πας πίσω .μα θα 'ναι νωρίς αν το συνειδητοποιήσεις σε πρώτο πλάνο.

=^.^=

Jade είπε...

mouse at the shorƎ,

με γεια το νέο όνομα! :Ρ
Εντάξει, τα γουρούνια συμπαθέστατα δεν τα λες.. Αλλά δεν είναι και στο άλλο άκρο, οκ.
Εεε μωρέ.. Το θέμα είναι πως αργά ή νωρίς, οι περισσότεροι δεν θα ασχοληθούν καν, με τη δικαιολογία πάντα ότι και κάποτε πρέπει να φτάσουμε...

Ελπίζω όλα να 'ναι καλά όπου βρίσκεσαι.
Και καλή χρονιά (αν και πάει ο πρώτος μήνας ήδη..)!

~ Καλησπέρες ~

Clementine είπε...

ευχαριστώώ
είπα οτι αφού ήθελα να αλλάξω μπλόγκ , έπρεπε να αλλάξω κι όνομα (ίσως φώτο μετά όταν βρω κάποια καλή. αν αλλάξω πάντως κι τίτλο , σίγουρα paranoid θα γίνει.)

οκ , θα συμφωνήσω. αν κι μετά μου ήρθε στο μυαλό αυτό .. ;Ρ
https://www.neolaia.gr/wp-content/uploads/2013/01/i-need-a-%CF%87%CE%BF%CE%B9%CF%81%CE%BF.png

Και πόσο σίγουρος είσαι οτι ο δρόμος του λεωφορείου που έχεις πάρει όντως σε βγάζει κάπου; πώς είναι τόσο σίγουρο ότι το πουθενά του γέρου είναι όντως πουθενά , και των υπολοίπων επιβατών το κάπου είναι όντως κάπου ;


=^.^=

Jade είπε...

mouse at the shorƎ,

αν είναι ν' αλλάξεις μπλογκ, ναι, αλλάζεις μοιραία και όνομα. Και φώτο. ;Ρ

χαχα!

...προφανώς και δεν είμαι σε θέση τώρα να σου πω με ακρίβεια το που βγάζει ο δρόμος του λεωφορείου, αλλά για να κάνεις κάποια πράγματα και να πάρεις κάποιες αποφάσεις, θα πρέπει να θέσεις κάποια δεδομένα και να πεις "έστω ότι/έτσι...". Αλλιώς δεν γίνεται, δεν βγάζει κάπου αν αμφιβάλεις και αμφισβητείς τα πάντα και συνεχώς.. :Ρ

Ανώνυμος είπε...

Ναι έχεις ένα δίκιο σ'αυτό ^_^

=^.^=

καλημέρα

Prisoned Soul είπε...

Κάνε βρε την επανάστασή σου κάπου κάπου...
έτσι κι αλλιώς στη ζωή πάντα αργοπορημένοι είμαστε τόσο γρήγορα που εκείνη τρέχει...

Jade είπε...

Prisoned Soul,

σοφά τα λόγια σου Μαράκι και σ' ευχαριστώ για την υπενθύμιση. Θα προσπαθήσω να τα έχω κατά νου.. ;)

Περίεργο που είσαι ακόμα εδώ γύρω.. Οι περισσότεροι απ' τους παλιούς έχουν αφήσει για χρόνια της γωνιές τους εδώ να σκονίζονται..
Ελπίζω να 'σαι καλά! :)