~ Παραδεισένια Κόλαση ~

Σάββατο σήμερα. Πέρασε κιόλας μία βδομάδα..

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο θα είναι ένα απ' τα πιο αξέχαστα Σαββατοκύριακα της ζωής μου θαρρώ.. Έχεις πάει ποτέ αποκριάτικο καρναβάλι στην Πάτρα? Ε, να πας! Εμείς, γύρω στα 10 άτομα, είχαμε την ιδέα από πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων.. Ε, τελικά τα καταφέραμε και πήγαμε.. Τέσσερις μέρες, τέσσερις αξέχαστες μέρες με ακραίες τρέλες, ξενύχτια, αλκοόλ και άπειρη όρεξη για ξεφάντωμα! Άλλο να το λέω, σόρρυ, να το γράφω ήθελα να πω, και άλλο να το ζεις.. Ειλικρινά, είχα να νιώσω έτσι από τα 16-18 μου..

Έχω περάσει πολύ όμορφα καρναβάλια και πολλά μέρη έχουν ωραίες παρελάσεις και ιβέντς εκείνες τις μέρες, αλλά στην Πάτρα είναι το κάτι άλλο! Έχει ΤΌΣΟ ΠΟΛΎ κόσμο να πηγαίνει πάνω κάτω στους δρόμους μέχρι τις 8-9 το πρωί, τρεις μέρες συνεχόμενα -με ελάχιστο πάντα ύπνο- αλλά η διάθεση στα ύψη, να μην πέφτει με τίποτε σου λέω! Άλλοι τρέχουν, άλλοι φωνάζουν και τραγουδάνε, άλλοι σπάνε μπουκάλια και καίνε βεγγαλικά, καπνοί παντού, σειρήνες των καταστημάτων να βαράνε από δω κι από 'κει, κομφετί να έχουν γίνει ένα με τα λασπόνερα κάτω στο έδαφος, πανικός σου λέω! Μια αυθεντική παραδεισένια κόλαση! Και θες δε θες ακολουθείς κι εσύ. Δεν πα' να είσαι κομμάτια, να έχεις πιει τα κέρατά σου και στις φλέβες σου να ρέει 85,33% αλκοόλ, να στάζουν αίμα τα μάτια σου απ' την κούραση και να βγάζουν καπνούς τ' αυτιά σου απ' τις εντάσεις των ηχείων της πόλης, δεεεν έχει, απ' το πουθενά, ως δια μαγείας, ξαφνικά θα βρεις κουράγιο και δύναμη και θα χοροπηδάς σαν το κατσίκι μαζί με όλους τους άλλους! Σαν μια τεράστια παρέα. Και πραγματικά, αυτό συμβαίνει, το έζησα σου λέω! Όλοι σου μιλάνε, χορεύουνε μαζί σου, διασκεδάζουν σαν να είστε γνωστοί από καιρό και ας μπορεί τελικά μετά από εκείνες τις μέρες να μην τους ξανα-δεις ποτέ στη ζωή σου.. Και ξέρεις πιο είναι το πιο αστείο? Που όλοι παίρνουν τόσο στα σοβαρά τους ρόλους τους! xD Οι αστυνομικοί κυνηγάνε τους αναρχικο-σαματάδες και τους δολοφόνους, οι παπάδες ξορκίζουν τους δαίμονες και ό,τι άλλα "κακά" πλάσματα κυκλοφορούν ελεύθερα και φυσικά όλοι μαζί ξεχνούν τις έχθρες τους τις ώρες της παρέλασης.. Και τι τέλεια εκείνα τα άρματααα! Πρώτη φορά τα είδα από κοντά.. Στη Θεσ/νίκη μικρός τα έβλεπα όλα πάντα απ' την τηλεόραση και αναρωτιόμουν γιατί δε γίνεται κάτι ανάλογο και στην πόλη μας αφού και καλά είναι τόσο σημαντική, όντας συμπρωτεύουσα..

Και προπάντων όλα ξεκινούν απ' την καλή παρέα. Αυτό ισχύει παντού, αλλά ειδικά σε τέτοιες μικρο-εκδρομές, αν είσαι με άτομα που γουστάρεις, ε, δεν παίζει, θα περάσεις υπέροχα. Και ευτυχώς, νιώθω πολύ τυχερός που τελικά τα καταφέραμε και την πραγματοποιήσαμε αυτήν την μοναδική εξόρμηση, γιατί μέχρι και την τελευταία ημέρα κάποιοι δεν ήταν σίγουροι, δεν είχαμε βγάλει εισιτήρια και γενικά το όλο πράγμα όδευε προς την ματαίωση του.. Και κάθε του χρόνου πολλά αλλάζουν, ποτέ δεν ξέρεις αν θα μπορείς, αν όλα θα έρθουν όπως τα σκέφτεσαι κλπ.. Αλλά τώρα τι σου λέω κι εσένα, το θέμα είναι να πάτε όλοι του χρόνου στο Πατρινό καρναβάλι! Και μακάρι *φτου, φτου* (αν είμαι ακόμα εδώ γύρω...) να μπορέσω να ξανα-πάω κι εγώ! ^^

Πάντως, το αστείο και τελικά αυτό που αποκόμισα σαν συνολική αίσθηση, είναι πως, ο κόσμος το έχει πολύ ανάγκη όλο αυτό και ίσως και συχνότερα.. Και παρόλο που όλοι είναι σοβαροί και "κύριοι και κυρίες" στις καθημερινότητές τους, όλοι παραβαίνουν τους κανόνες τους και αποκαλύπτουν ουσιαστικά τις πραγματικές τους διαθέσεις, καλυπτόμενοι από τις ενδυμασίες και τις μάσκες τους. Αλλά τελικά, το μόνο καταφέρνουν/καταφέρνουμε όλοι φορώντας αυτές τις μάσκες, είναι απλά να μας αποδεικνύουμε το πως είναι το να "βγάζεις" τις μάσκες...

Ως σωστός καουμπόι που ήμουν κι εγώ, εκείνες τις μέρες, εκτός απ' την ενδυμασία, προφανώς άκουγα και τραγουδούσα τα ανάλογα τραγουδάκια της πόλης μου..! Ορίστε λοιπόν, σας αφιερώνω ένα απ' αυτά.
Άντε και καλή Άνοιξη πια..