Αν ήσουν καλά θα χαμογελούσες χρώματα και όχι εκείνο το βεβιασμένο χαμόγελο που ξεπροβάλει άθελά σου σε κάθε του ευκαιρία, σε μια τελευταία απελπισμένη προσπάθεια να μην εκραγούν τα μέσα σου.. Και αν χαμογελούσες θα το ένιωθα, και ας μη σε έβλεπα.. Αν ήσουν καλά δεν θα ένιωθα αυτόν τον ανεξήγητο ηλεκτρισμό που επιμένει μέσα μου μέρες τώρα.. Αυτό το περίεργο κάτι που μου σφίγγει επιδεικτικά το στομάχι και συγχρόνως έχει τη δύναμη να συρρικνώνει τόσο πολύ τα πάντα γύρω μου.. Και δεν χωράω ούτε στο χαρτί πια...
Αν ήσουν καλά θα ήσουν εδώ, θα ήμουν εκεί, θα ήξερα πότε να είμαι... Και τότε οι ώρες, οι μέρες θα περνούσαν τόσο γρήγορα.. Τότε δεν θα κυνηγούσα το χρόνο στη σκιά σου και στις υποχρεώσεις μου.. Τότε οι προτάσεις μου δεν θα ακροβατούσαν σαν ανήσυχες, καταφατικές υποθέσεις, θα είχαν σταθερό χαρακτήρα, ολοκληρωμένο και απόλυτο. Δεν θα είχαν διπλές τελείες, δεν θα έκρυβαν ευχές και κωδικοποιημένα, ελλιπή μηνύματα..
Αν ήσουν καλά θα είχες φτερά πανέμορφα.. Φτερά σαν της πεταλούδας μα πιο μεγάλα και πιο μαγευτικά.. Και θα πετούσες πάντα και μόνο, όπως άλλοτε.. Θα είχες φτερά πανέμορφα και ας μην το 'βλεπε κανείς τους.. Δεν θα σ' ένοιαζε.. Αν ήσουν...θα είχα και εγώ και ας μην πετούσαμε μαζί...
Αν ήσουν καλά θα είχα μια εξήγηση για τα πάντα, να είσαι σίγουρη.. Και αν ήταν στο χέρι μου δεν θα σε άφηνα να μαραίνεσαι έτσι σιωπηρά, παραδομένη στις σκέψεις, όπως καιρό τώρα κάνεις.. Αν/Να ήξερες πόσο με πληγώνει αυτή σου η σιωπή.. Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω, ακόμη και αν μοιραία (ξέρω πως) η βοήθεια μου (θα) έβλαπτε...εμένα.
Το νιώθω πια. Το νιώθω τόσο που νιώθω την ανάγκη να το γράψω.. Δεν είσαι καλά. Αν ήσουν θα μου τηλεφωνούσες.. Θα μου τηλεφωνούσες?.. Θα με θυμόσουν. Εξάλλου μόνο τότε με θυμάσαι.. Να ήσουν καλά μόνο και ας είναι...
18 σχόλια :
Τί να σου γράψω ..και Τί να σχολιάσω .. ;; ! απλά ξέρω ,είναι δύσκολο ..
*.*
:) φιλιάα :*
Καλημέρα Γιάννη! :)
αν θέλουμε να μιλήσουμε σε κάποιον, να τον ακούσουμε, να μάθουμε τα νέα του, να βεβαιωθούμε πως είναι καλά, τότε του τηλεφωνούμε...
επέλεξα να σου γράψω το πιο πρακτικό γιατι πιστεύω οτι θα βοηθήσει περισσότερο από όλα τα άλλα που πιθανά να είχα να πω...
Εύχομαι κι εγώ για σένα να είσαι καλά :) και όλα γύρω σου μέρα τη μέρα να γίνονται ομορφότερα ολοένα! Πολλά Φιλιά...
και Καλή Χρονιάααααααα!!! :)))
Γλύκα,
ναι, έχεις δίκιο. Πια, μόνο αυτή μας απομένει άλλωστε..
Καλή σου μέρα! :)
Purple Rompishness *,
ακόμη χειρότερα, είναι περίπλοκο. Κατά συνέπεια, μη ορίσιμα δύσκολο..
Τι να σχολιάσεις, εδώ δεν θα είχα εγώ τι να σχολιάσω αν έπρεπε να μπω σ' αυτήν τη θέση.. :Ρ
Υπομονή που είπε και η Γλύκα..
Καλή σου μέρα (αν και βροχερή)! :)
Φιλιά.
:)
elanor elf,
έι! Γιατί το διέγραψες? Μην διαγράφεις ό,τι λες/γράφεις ποτέ. Είναι σαν να σβήνεις μια φωτογραφία που τράβηξες. Πράγμα πολύ κακό!
(Θα σου αναλύσω μια άλλη φορά το γιατί αν δεν σε πείθει τώρα ο λόγος μου.)
..Και επειδή είχα προλάβει να το διαβάσω,
ναι, τα καλύτερα έρχονται. Το είπαμε και θα γίνει έτσι ακριβώς. Σ' αυτό τελεία. Απλώς, επειδή τώρα ένιωσα έτσι είπα να το γράψω και από 'κει και πέρα βλέπουμε.. :) Το κάτι κακό θα γίνει είναι συζητήσιμο. Αν είναι πολύ πολύ κακό, τότε εύχομαι να είσαι λάθος, όχι μόνο για την περίσταση, αλλά και γενικά.. Τα πολύ πολύ κακά και αναπόφευκτα απλώς δεν τα σκεφτόμαστε και ευχόμαστε να μην έρθουν, τι να κάνουμε.. :/
Αν πάλι είναι να γίνει ένα κακό, ας πούμε, σχετικά μικρό :Ρ, δεν πειράζει, να γίνει. Είναι θεμιτό άλλωστε. Τα κακά, όπως και τα καλά φυσικά, -όλα πλην των αδιάφορων δηλαδη- μας δημιουργούν έντονα συναισθήματα. Και τα έντονα συναισθήματα, αν κάτσεις να τα αναλογιστείς, βλέπεις ότι τελικά, σου αποδεικνύουν το πόσο ζωντανός είσαι. Οπότε ναι μεν δεν τα κυνηγάω (τα κακά) -ναι, δεν είμαι μαζοχιστής- αλλά απ' την άλλη δεν τα αντιμετοπίζω και με φόβο. :)
Και το "όπως πάντα" (όπως και το "προφανώς") είναι άσχημες κουβέντες. Καλύτερα να μην τις λέμε γιατί δεν μας αφήνουν να σκεφτούμε το ενδεχόμενο παραπέρα κάθε φορά.. Εξάλλου, για όλα υπάρχει πρώτη φορά, ε? ^^
Να 'χεις μια όμορφη Πέμπτη σου εύχομαι,
φιλάκια! :)
flash,
χα! Καλή χρονιά! :))
Καλά έκανες και επέλεξες αυτό να μου γράψεις και συμφωνώ απόλυτα (σχεδόν).. Αλλά! :Ρ Σε αυτήν την περίπτωση, είναι κάπως περίπλοκη η κατάσταση και συνειδητά επέλεξα να μην γίνω πολύ διευκρινιστικός στο κείμενο, οπότε λογικό το συμπέρασμά σου.. Για να καταλάβεις, εγώ επικοινωνώ, μαθαίνω τα νέα -γι' αυτό εξάλλου είμαι και σίγουρος για αυτά που γράφω εδώ- όμως καμιά φορά, ξέρεις, είναι η στάση του άλλου που σε στεναχωρεί.. Και ειδικά όταν δεν είναι στο χέρι σου να κάνεις κάτι για ν' αλλάξουν κάποια πράγματα.. Οπότε απλώς τα σκέφτεσαι, αναγκαστικά. :/
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές,
και εσύ να περνάς υπεροχοτέλεια και να 'σαι καλά και χαρούμενη! :)
Καλή σου μέρα,
Φιλιά! :)
Συγγνώμη που το διέγραψα, νόμιζα πως κάτι δεν είχα καταλάβει. Ευχαριστώ για τα καθυσηχαστικά σου λόγια.
με γεμίζεις δύναμη, να σαι καλά ευχαριστώ
elanor elf,
μια χαρά τα κατάλαβες! :P Όσα είπα τουλάχιστον... Χαίρομαι που βοηθάνε :Ρ αν και δεν είναι απλώς καθησυχαστικά λόγια, είναι ειλικρινέστατα, τα πιστεύω. :)
Ps: Πως πάνε οι κιθάρες? ^^
Καλό ξημέρωμα! :)
Οι κιθάρες δεν πάνε και τόσο καλά :( Ήθελα τη γνώμη σου σχετικά μάλλον θα σου στείλω μεηλ να σου εξηγήσω. Καλό απόγευμα!
elanor elf,
ωχ! =ο
Μην ακούω τέτοια! Άντε καλά, στείλε να δούμε τι θα δούμε.. :)
Φιλιά,
καλό σου βράδυ Αργυρώ!
:)
Γιάννη φιλαράκι μου..το ξέρεις ότι έγραψες ένα απίστευτα εκπληκτικό κείμενο?..ξέρεις..όταν ο ψυχισμός μας είναι ευάλωτος είμαστε συγκινησιακά φορτισμένοι και τότε βγαίνουν τα μεγαλύτερα αριστουργήματα..τότε..όταν πονάμε..όταν έχουμε τις εμμονές μας..όταν μας τυρρανάνε πολλά αναπάντητα ερωτηματικά..όταν το σκοινί το τεντωμένο που ακροβατούμε τρεμοπαίζει κι εμείς ταλαντευόμαστε..σε αυτές τις περιπτώσεις εγώ συμβουλεύω-φιλικά δεν είμαι αρμόδια-πάρε τη δύναμη στα χέρια σου και προχώρα..εξ'άλλου είμαστε γεννημένοι για να δίνουμε τις μάχες μας..και να τις κερδίζουμε..μα και όταν τις χάνουμε..θα ξέρουμε ότι έχουμε πολεμήσει..τηλέφωνο λοιπόν και κάθε μέρα κι ένα βήμα μπροστά..κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας στερεί το χαμόγελο!συγνώμη που σε κούρασα,αλλά πάντα μου δίνεις τροφή..σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη,,σε περιμένω όταν βρείς τον χρόνο να δεις και τα νέα μου ποιήματα στο Kate's catebox..σου έχω εμπιστοσύνη για την κρίση σου.καλό βραδάκι.
Kate'sCakeBox,
γεια χαρά! :)
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και τις συμβουλές σου. Κρατάω αυτό: "είμαστε γεννημένοι για να δίνουμε τις μάχες μας..και να τις κερδίζουμε." :) Κάπως έτσι όπως τα λες τα σκέφτομαι και εγώ, πιστεύω είναι το σωστότερο.. Και δεν με κούρασες καθόλου, ίσα ίσα, σ' ευχαριστώ για το χρόνο σου.. :)
Θα περάσω και από 'κει αύριο, σήμερα ήμουν πολύ βιαστικός!.. ^^
Καλό σου βράδυ Καίτη. :)
Ξαναδιάβαζα αυτό το κείμενό σου .
Κι ήθελα να σου αφήσω ένα ακόμη σχόλιο . :) αν δεν σε πειράζει;!
λοιπόν,
Όσο περίπλοκο και να 'ναι έστω κ ένα μνμ θα 'ταν αρκετό .Δν είναι κακό να νοιαζόμαστε (μιλόντας σε γενικό πλάνο κ για τον καθένα που έχεις πλάι σου) :)!
Είπες οτι εσύ μαθαίνεις νέα της -απ'ότι κατάλαβα όχι απ' αυτήν . Το ενδεχόμενο , εκείνη να μην ξέρει νέα σου , εφ'όσων ,δν μιλάτε συχνά ή μιλάτε για άλλα .. το έχεις σκεφτεί;;;
Το έχεις σκεφτεί οτι είναι έτσι όπως την περιγράφεις ,επειδή εσύ δν παίρνεις τηλέφωνο ,λόγο του ότι το θεωρείς "περίπλοκο" . ???
Δν αντιλέγω οτι θα 'ναι περίπλοκο ..
~
Αλλά είναι πιο περίεργο να λες κάτι τέτοιο ,όταν δν κάνεις κάτι εσύ να το ξεκαθαρίσεις -αν σε ενδιαφέρει βέβαια .
Κι όσο για την στάση της ..είναι οι ανασφάλειες μας τέτοιες που μας παρακινούν σε ανάλογες συμπεριφορές .
Συγγνώμη ,αν σου 'γραψα πολλά :)
:**** ~,~'<@
Purple Rompishness *,
αλήθεια, με κολακεύει η διάθεσή σου να ξαναδιαβάζεις και να ξανασχολιάζεις περασμένα "ξεχασμένα" κειμενάκια μου.. ^^ Και όχι, δεν με πειράζει που γράφεις όσα γράφεις, γράφε όσα θες. Γι' αυτό είναι άλλωστε τα σχόλια.. :Ρ Μη ζητάς συγγνώμες..
Το λοιπόν.
Μιας και έκανες σχόλιο εδώ και "εκεί" τώρα, θα σου πω ένα μυστικό.. Αυτό το κειμενάκι έχει άμεσα να κάνει με το τελευταίο κείμενο... Και από τότε έγιναν ήδη αρκετά.. Μα θα σου πω για το τότε, αφού για τότε γράφτηκε το κείμενο..
Ναι, μάθαινα νέα της -όχι απ' αυτήν- και ναι, δεν μιλούσαμε τόσο συχνά τότε όσο κάποτε, αλλά και όταν μιλούσαμε λέγαμε όπως είπες άλλα.. Μα ήξερε και αυτή νέα μου και ναι είχα σκεφτεί τα ενδεχόμενα που είπες, αλλά δεν ήταν έτσι για μένα, δεν ήταν επειδή εγώ δεν έπαιρνα η οτιδήποτε τέτοιο..
Δεν θα διαφωνήσω καθόλου για τις ανασφάλειες. Μα ως αναφορά εμένα, καμιά φορά δεν έχει να κάνει μόνο με το τι ενδιαφέρει εσένα.. Θέλω να πω πως, όταν συνειδητοποιείς πόσο εύθραυστος μπορεί να είναι ο άλλος, τότε από ενδιαφέρον, φοβάσαι να ταρακουνήσεις την τόσο ασταθή ισορροπία του.. Πρέπει ("πάντα") να σκέφτεσαι και τον άλλο -όσο μπορείς- ως αναφορά το πως θα τον επηρεάσει αυτό που εσύ θες να πεις/κάνεις.. Θαρρώ πως και αυτό είναι στα πλαίσια του ενδιαφέροντός σου προς το άτομο.. Άρα, νομίζω, πως δεν είναι και τόσο περίεργο όσο λες, όχι σ' αυτήν την περίπτωση..
Και μιας και είπα ένα μυστικό, τι πειράζει να πω και δεύτερο? ..Ένα πουλάκι μου είπε ότι το κείμενο αυτό διαβάστηκε... Και όπως σου είπα, έγιναν κάμποσα από τότε, οπότε, μικρής σημασίας οι απορίες-ανησυχίες μου..
Σ' ευχαριστώ πάντως για τις συμβουλές, τις κρατώ, ποτέ δεν ξέρεις πως θα φέρει ο χρόνος το μέλλον.. ;)
Ps: Να μου γράφεις ό,τι θες, όποτε θες. Ποτέ μη σκεφτείς αν είναι πολλά η άκυρα.. :)
Καλό απόγευμα,
φιλιά~
^_^ !!!!!! :D
Ναιι ,έχεις δίκιο .. Είναι ολόκληρη συζήτηση για να το τελειώσω με ένα σχόλιο ..
Αλλά , θα πω ότι- και σε μία ασταθή ισορροπία χρειάζεται μια στήριξη και μια αποφασιστικότητα ,εφόσων λείπουν απο το άλλο άτομο .
Βέβαια , τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά , αν κρίνω απ' το τελευταίο κείμενο .μια ερώτησή μου θα μπορούσε να 'ταν γτ κατέληξαν έτσι τα πράγματα;;; αλλά μπορεί να μην θες να απαντήσεις , οπότε θα το αφήσω _για άλλη στιγμή :-P _ .
Σ'ευχαριστώώώ <3
Ps.Αν έχεις lsd είναι καλό να το μοιράζεσαι :) .
Α, κ Κράτα μου λίγο :) :-P
Καλό ξημέρωμα !
Purple Rompishness *,
ναι, συμφωνώ, σε γενικά πλαίσια χρειάζεται η στήριξη και η αποφασιστικότητα, αλλά...κάποια πράγματα δεν μπορώ να στα πω τώρα..οπότε το μόνο που θα πω είναι πως, όταν για χ-ψ λόγους αποφασίζεις πως κάποια πράγματα δεν πρέπει να συμβούν -ακόμη κι αν τα θέλεις πολύ- τότε το μόνο που δεν χρειάζεσαι είναι αυτή η αποφασιστικότητα.. Προσπαθώντας να την αποφύγεις λοιπόν καταλήγεις να χρειάζεσαι ακόμη περισσότερο τη στήριξη.. Και μιλάω για μένα. Έχοντας ανάγκη από στήριξη λοιπόν, δεν θα 'λεγα πως ήμουν το πιο κατάλληλο άτομο για να στηρίξω κάποιον άλλο.. Χρειαζόμασταν αν θες, στήριξη και οι δύο, αλλά από τρίτους.. Ο καθένας, στήριξη για τους λόγους του, αλλά σίγουρα όχι αποφασιστικότητα. Η αποφασιστικότητα είναι η λέξη η οποία έπρεπε ν' αποφύγουμε για ν' αποφύγουμε μια κατάληξη. Την όποια... :/ Ούτε αυτήν που ήρθε, ούτε κάποια άλλη.. Δυστυχώς, αποτύχαμε.. ._. Αλλά άλλο θέμα αυτό και όπως είπες, δεν θέλω ν' απαντήσω, ν' αναλύσω τώρα το πως και το γιατί.. Και με συγχωρείς που μιλάω τόσο πλάγια, μη ξεκάθαρα και με γρίφους, χωρίς να σου δίνω να καταλάβεις επακριβώς την κατάσταση, αλλά δεν μπορώ παραπάνω... :/ Νιώθω πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή ας πούμε.. :Ρ
Ps: χαχαχαχαχα! Μάλιστα. xD Η αλήθεια είναι πως δεν το 'χα σκεφτεί ποτέ έτσι, αν θα είχα τη διάθεση να το μοιραστώ δηλαδή.. ^^ Καλώς λοιπόν, αν πέσει στα χέρια μου θα σ' ενημερώσω εγκαίρως, μείνε ήσυχη.. :Ρ
Καλό μας ξημέρωμα ναι.. :)
Φυσικά και να μη πεις ,καταλαβαίνώ .
Απλώς ήθελα να σου εκθέσω τους προβληματισμούς μου . :)
Φιλιά :****
Purple Rompishness *,
ευχαριστώ για την κατανόηση.. Στο μέλλον... ;)
Φιλιά,
καλό σου βράδυ. :)
Δημοσίευση σχολίου