20 Σεπτεμβρίου 2013

Gentle (Almost) Thoughts

Να, να ήσουν εδώ, να ερχόσουν τυχαία να καθόσουν δίπλα μου εκεί που τυχαία θα καθόμουν μόνος μου και θα κοίταζα το πιο υπέροχο τοπίο με τα πόδια μου να κρέμονται και σχεδόν ν' αγγίζουν το νερό. Έτσι λίγο, σχεδόν να τα λέγαμε, καθώς πλέον μαζί θα κοιτούσαμε το τέλειο τίποτα. Και συνάμα, τυχαία, θα φυσούσε όπως πρέπει. Όπως στις ταινίες που ο φωτισμός και ο αέρας έρχονται πάντα από τις τέλειες γωνίες. Να έτσι, να σ' ακούσω να με ρωτάς τ' αυτονόητα και μετά να πήγαινες πάλι στην τύχη απ' όπου ήρθες χωρίς να πούμε αντίο και γιατί..
Και σχεδόν ήρθες.
Μια φορά να σ' έπαιρνα, καταλάθος πάντα, τηλέφωνο και εκεί που (δε) θα το περίμενα να το σήκωνες και τυχαία να ήθελες και εσύ εκείνη την ώρα να με πάρεις. Και μετά ν' ανοίγαμε κουβέντα. Και στην τελική ας μη λέγαμε πολλά, ας κρατούσαμε απλά το ακουστικό κολλημένο στο αυτί με λαχτάρα, έτσι σαν να θα θέλαμε να λέγαμε πολλά. Και σχεδόν θα μιλούσαμε, όπως και να 'χει, και ας ερχόταν γρήγορα η ώρα για να κλείσεις. Γιατί δε μπορείς να κλείσεις ένα τέτοιο τηλεφώνημα επειδή απλά έκλεισες το τηλέφωνο.. Και σχεδόν θα είχες μάθει τα νέα μου ακόμη και αν δεν είχα προλάβει να στα πω. Και μετά από ώρα θα έκλεινε πια ουσιαστικά το τηλέφωνο. Θα είχαμε πολλά άλλα να κάνουμε ο καθένας μας οπότε δε θα ξανά μιλούσαμε για κάμποσο, για όσο, δεν πειράζει, έτσι θα έπρεπε.
Και σε σχεδόν σου τηλεφώνησα.
Και άμα πάλι είχες κι άλλο κουράγιο πέρα απ' αυτό που σου εξάντλησα, ας ανέβαινες στην ταράτσα και ας φώναζες με όλη σου τη δύναμη πόσο πολύ θα ήθελες να γυρίσω και ας με ρωτούσες αν ήθελα και εγώ. Η μάλλον ας φώναζες πιο δυνατά ακόμα, με τη ψυχή σου την ίδια. Και τότε να 'σαι σίγουρη, θα σ' άκουγαν οι γείτονες όλοι και θα το λέγαν στους γείτονές τους. Θα σ' άκουγαν οι διπλανές πολυκατοικίες και θα το 'λεγαν στις διπλανές τους. Θα σ' άκουγε η γειτονιά ολόκληρη και θα το μάθαιναν και οι γειτονιές της. Και από τουρίστα σε τουρίστα, από πλανόδιο σε ταξιδιώτη, θα το μάθαινε η πόλη ολόκληρη και οι γειτονικές της. Μα θα 'πρεπε να συνεχίζεις να φωνάζεις εσύ, για να ταξιδεύει η φωνή ακούραστη, για ν' αντέξει η θέληση στο χρόνο.. Και από πόλη σε πόλη, από τούνελ σε λίμνες και ποτάμια, να 'σαι σίγουρη, θα 'φτανε τελικά η φωνή σου ως τ' αυτιά μου. Θα 'φτανε καθώς και εγώ, τελείως πάντα τυχαία, θα φώναζα όλο αυτό το διάστημα το ίδιο. Απ' τη δική μου ταράτσα. Και είμαι σίγουρος, θα 'φτανε η φωνή μου ως εκεί.
Και σχεδόν σε άκουσα να θες..


Όχι ότι δε μ' αρέσει ο καλός καιρός, αλλά να, άμα είναι να βρέχει ας βρέχει σωστά και όχι μια σχεδόν βροχή που σταματάει πριν καλά καλά ξεκινήσει! Όχι πότε πότε βροχή και πότε πότε ήλιο, όχι βροχή μέσ' στη λιακάδα και ήλιο εκεί που βρέχει.. Το ημερολόγιο ξεφυλλίζει το Σεπτέμβρη μέρες τώρα, αλλά το καλοκαίρι ακόμη σχεδόν για να τελειώσει.. (Το ίδιο και οι καλοκαιρινές μου αλλεργίες, το ίδιο και εσύ.)..

12 σχόλια :

Kate'sCakeBox είπε...

Καλημέρα φίλε μου..μόλις είδα το σχόλιό σου..σ'ευχαριστώ για τη στήριξη..έβαλα και με κόκκινα γράμματα το τηλ΄του κέντρου αιμοδοσίας..δεν μου είπαν για την υγεία του απλά μου έδωσαν κάποια τηλέφωνα..είμαστε 6 ιστολόγια που αποφασίσαμε να διακόπτουμε την ροή του ιστολόγίου μας όταν προκύπτουν θέματα που έχουν να κάνουν με ανάγκες ωτων συνανθρώπων μας..διάβασα την σημερινή σου ανάρτηση που με γοήτευσε γιατί έχεις εξαιρετική γραφή..ευαισθησία- και νότες μελαγχολίας- που κρύβεται σε μιά κατάθεση ψυχής..τα "θέλω" μας που δεν βγαίνουν πάντα όταν επιβάλλει η καρδιά..αλλά μας τυρρανούν σαν εμμονές στη συνέχεια μιας αναζήτησης..θα χαρώ να διαβάσεις και το δικό μου πριν το έκτακτο την "γέφυρα του Φεγγαριού"για να με γνωρίσεις.θα τα πούμε σύντομα και σ'ευχαριστώ και πάλι.

elanor είπε...

Και σχεδόν σε καταλαβαίνω. Όταν ακούω ένα τραγούδι, διαβάζω ένα βιβλίο, ένα ποιήμα (δηλαδή κάτι που έχει ζωή) αυτό το σχεδόν νιώθω. Να λιώσουμε να γίνουμε ποιήματα για να ζήσουμε :-Ρ Να μας μαζεύουν σε πολύχρωμα σιφόνια και να ζούμε υπογείως στους υπονόμους. Γιατί εδώ πάνω στον καθαρό αέρα δε μας βλέπω καλά.
Μακάρι να ρίξει μια βροχούλα αλλά απόγευμα ή βράδυ για να δουλέψουν τα μαγαζιά. (έχω μαγαζί :-Ρ) Καλό απόγευμα!!!!!!!!!!!!

Unidentified είπε...

...............................
"το ίδιο και εσύ"...
Αυτό μόνο έχω να "ξαναπώ"...
Ευχαριστώ για την ανάνωση...
Καληνύχτα..!

Jade είπε...

Kate'sCakeBox,
καλησπέρα αν και περασμένη η ώρα.. :)
Μη μ' ευχαριστείς καθόλου, ίσα ίσα, εμείς θα έπρεπε να ευχαριστούμε ανθρώπους σαν και εσένα που κάνουν τέτοιες κινήσεις και δείχνουν αυτό που εκλείπει στην εποχή μας, ανθρωπιά. Ειλικρινά μπράβο σου, και στα υπόλοιπα άτομα φυσικά. :)
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, κάποια πράγματα είναι καλό να τα λέμε/γράφουμε όταν για χ,ψ λόγους δε μπορούμε να τα κάνουμε, ε? ;)
Μην ανησυχείς, το διάβασα ήδη και διάβασα και μερικά πιο παλιά που μου γυάλισαν στο μάτι οι τίτλοι τους για να πάρω μια μικρή γεύση απ' το "εσύ".. ^^
Θα τα πούμε αναλυτικότερα σύντομα λοιπόν θαρρώ, ως τότε

καλή σου νύχτα. :)


elanor elf,
"δηλαδή κάτι που έχει ζωή" & "...το σχεδόν νιώθω". Πάλι μεγάλη κουβέντα ανοίγεις και δυστυχώς ο χρόνος μου είναι λιγοστός αυτές τις μέρες.. Θα πρέπει να κοιμηθώ σύντομα οπότε απλώς βάζω μια υποσημείωση πως δε σου έχω απαντήσει όπως θα ήθελα. :P
Μου αρέσει που είμαι άνθρωπος. Με βάση τα όσα ξέρω γύρω μου με καλύπτει η φύση μου. Και γενικά μου αρέσουν οι άνθρωποι, είναι αξιοπερίεργοι μέχρι το κόκαλο με όλη τη "σαπίλα" ή μη που τους/μας διακρίνει. Δε νομίζω ότι θα ήθελα να είμαι ποίημα η κάτι άλλο. Εσύ πάλι ας γινόσουν αν ήθελες και εγώ σαν κοινός θνητός και μη εξαιρετέος, θα σε διάβαζα, απλά. :P
Βέβαια, το να μας μαζεύουν σε πολύχρωμα σιφόνια και να ζούμε υπογείως στους υπονόμους μου φαίνεται αρκετά περιπετειώδες, θα το δοκίμαζα αν υπήρχε τέτοια ευκαιρία θαρρώ.. ^^
Χαχαχα! Ευχή για να βρέχει τα βράδια μόνο λοιπόν!! (άλλωστε ποτέ δε μου άρεσε η βροχή τη μέρα, θα το αναλύσω κι αυτό κάποια άλλη στιγμή, πρέπει).
Και να πηγαίνει καλά και το μαγαζί σου! :)

Καλή σου νύχτα,
καλή ξεκούραση Αργυρώ. :)

Jade είπε...

Unidentified,
αυτό μόνο?
5 λέξεις είπες και σε 105 σκέψεις μ' έβαλες και λες μόνο?
Πρώτον, δεν κατάλαβα το πως εννοείς το "το ίδιο και εσύ" σε σχέση με το πως το έγραψα εγώ, επίσης δεν έπιασα το ξανά-πω και τέλος, προς τι το ευχαριστώ? Δηλαδή, τι θες να πεις με το "ανάνωση"? Ανάγνωση, ανανέωση? Σ' έχασα.. ^^"

Που να μου τα 'γραφες και σ' άλλη γλώσσα δηλαδή! ..Λες να φταίει η ώρα? =ο
Όπως και να 'χει θα εκτιμούσα μια επεξήγηση του γρίφου.

Καληνύχτα. :)

Lia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αλλιωτικο και απ'αλλου φερμενο!! είπε...

"Και σχεδον σε ακουσα να θες"
ΣΧΕΔΟΝ...με αγγιζει αυτη η φραση και περιμενω μιας και η τυχη δεν με συντροφευει συχνα να ερθει μια μερα να κατσει διπλα μου και να νιωσω το χαμογελο που μας χαριζει...!
Καλη σου εβδομαδα.Σε φιλω :)

Σεισάχθεια είπε...

ποια κόκκινα γράμματα? ποιο κέντρο αιμοδοσίας? σε τι αναφέρεται το κεικ μποξ της Κέιτ? μπορούμε μήπως να βοηθήσουμε?

Jade είπε...

Lia,
χαχαχα μην περιμένω τους γείτονες λέει! xD
Τίποτα δε χάνεται, γι' αυτό καταγράφονται κιόλας ε.. ;)
Αλλά ό,τι γράφεται εδώ είναι γιατί
εδώ είναι η θέση του, αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...
Δεν έχω κάρτα για κανένα τιλέφωνο.. :)

Χαίρομαι έστω που σε συγκίνησε, με την καλή έννοια. :)

Καλό βράδυ δεσποινίς Λία! :)


Αλλιωτικο και απ'αλλου φερμενο!!,
στο εύχομαι και εγώ. :) Αλλά λένε "συν Αθηνά και χείρα κίνει" ε? ;)
Μακάρι μια μέρα που λες και εσύ το σχεδόν σου να γίνει ακριβώς.. :)

Ευχαριστώ που πέρασες!
Καλό βράδυ,
καλό ξημέρωμα. :)

Jade είπε...

Σεισάχθεια,
γεια σου, ορίστε :)
http://katesdeliciousbox.blogspot.gr/2013/09/16-16.html
Δες και την προηγούμενη ανάρτησή της, σ' αυτήν αναφερόταν το σχόλιο..

Καλά είσαι?

Clementine είπε...

Πανέμορφο *.* ~*

Jade είπε...

Purple Rompishness *,
:)))
...σχεδόν, θα έλεγα. ^^


Καλή σου μέρα και από 'δω! :)