22 Ιουλίου 2013

...και λίγο μουσική (part: 4)

Και ναι!, κλείνει αισίως ο κύκλος των παρουσιάσεών μου περί του μαθήματος Μελοποίησης Κειμένου με την παρακάτω εργασία. :) Η συγκεκριμένη είναι μια σαλάτα όλων των προηγούμενων εργασιών-τεχνικών όπως σας είχα υποσχεθεί (αφήγηση, τραγούδι, φωνές σε διαφορετικά επίπεδα, τονική και ατονική μουσική, κλπ..) και δεν έχω να πω πολλά, πέραν του ότι το κείμενο είναι πάλι μια επιλογή μιας ιστοριούλας που είχα γράψει τους παλιούς καλούς καιρούς, αν και δεν είναι αυτούσιο, (original εδώ) έχει υποστεί κάποιες μικροαλλαγές για τις χρονικές ανάγκες της εργασίας.. ^^ Α! Και επίσης το κείμενο είναι στ' Αγγλικά. Αυτά τα λίγα, καλή ακρόαση λοιπόν. :)

. . .
That night I couldn't sleep.. Just like every night.. You know, sometime ago I had dreams.. Dreams of things I wanted to do, things I wanted to become.. Just like you and all of you. Dreams that I don't even remember now.. Well, I was too tired 'cause it was a long, hard day, but I couldn't sleep at all so I went out for a walk.. These thoughts inside my mind are feeding the pain and it gets harder and harder to pass through it every night I go to bed. Alone.. In my lonely room, in my lonely house, in my lonesome way of livin'.. I don't know what's going on, I can't tell the reasons why, but I know, I know something's wrong..
I didn't care where I was going to, I couldn't think so I left my legs lead the way.. And all of a sudden, as I was walking and looking the stars in the saddest sky I had ever seen, I heard a strange voice at the end of the street coming out from a black door.. "Where am I? And what is this place?" I thought.. I went to check it out, not because I really wanted to know, but that thing gave at least a small reason in my endless and painful day.. "I have nothin' to lose, no one's waiting for me, no one cares so there's nothing to worry about" were the words that made me go on..
Only seven chairs, nine sad faces and a lamp were filling the dark room behind the small black door.. They had made a circle and they were sharing their life problems. Most of them were sick or somethin'.. A young man was sitting on the floor, the others on the chairs and another man was standing in front of the lamp saying: "I look around this room and I see a lot of courage and that gives me strength. We give strength to each other"..

I once had dreams just like you and all you
Dreams of things that I wanted to do, to become
Dreams that I dont even remember now
So I'm asking why?

Then he stopped his speech and looked at me when I walked in and said: "Come in stranger. We're having a little discussion here, you can join us if you want.".. I stayed for a while, but it wasn't exactly what I expected.. Nothing unusual, nothing strange.. Close to nothing at all to say the truth.. Everyone's pretending that wants to hear you and that makes you feel that you're not alone. But their ears are closed. They're just waiting for their turn to speak and open up themselves 'cause that makes them feel better. Every single one's got a story to tell, but who's gonna hear it? Who cares?.. It's just an illusion... The circle of pretenders. You could see a river of tears having their own party in this room.. I've had enough of such things these days so that wasn't for me, I couldn't stand it anymore. I don't even know why I stayed.. I left this sick place and walked my way back home..

Who are you? Who are you? Tell me... Who are you?
1 pair of whispering words,
4 excuses,
2 disappointing moments,
66 thoughts drowned inside,
3 tears from the future,
7 tones from the present,
33 forgotten memories,
1 red question mark.. Myself.. -fragile-

Suddenly it started to rain. I froze and thought of my life for a moment.. Nothing special, nothing's changed.. Everyday the same old story, the same puppets killing their time out there.. The same days, the same feelings.. Even the same cold rain...
Finally I reached my silent, poor place. Everything was there just as I left them.. The only thing that changed was the time on the clock.. Time never stops, never waits.. And when I slowly closed the door behind me I thought: "I wish something different would come up from all of this.. This big nothing... I wish tomorrow would bring something special in this house...

12 σχόλια :

Katerina... είπε...

Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο!!!!
Ok πιστεύω να κατάλαβες πως εχω εξελιχθεί σε φανατική θαυμάστρια :P
To θυμάμαι απίστευτα πολυ το συγκεκριμένο κείμενο.. ένα απο τα (πολλά δικά σου) αγαπημένα μου!
Τι και αν τελείωσαν οι εργασίες;; εγω λέω να κάνεις και άλλες..
Μπράβο-Μπράβο-Μπράβο!!!
:))

Jade είπε...

Katerina...,
χαχα! :D Δε σου κρύβω λοιπόν ότι πολύ χαίρομαι για την εξέληξή σου! :P
Και εγώ το πρωί που τα σκάλιζα έπεσα πάνω στο σχόλιό σου που είχες κάνει τότε πάνω στο κείμενο και ξαναζωντάνεψε μπροστά μου έτσι για λίγο εκείνη η εποχή/περίοδος.. Ξέρεις, που βλέπεις κάτι που έχεις ξεχάσει (αλλά όχι χάσει απ' το κεφάλι σου) και λες, "Ωχ, ναι! Όντως, αυτά μου είχε πει/γράψει και έτσι είχαν γίνει τότε..." και αναπολείς όμορφα για λίγο.. :)

Θα κοιτάξω ν' ανεβάσω κάποια κομμάτια (πάλι στα πλαίσια εργασιών) που ίσως σας αρέσουν, αλλά για τέτοια πράγματα όπως αυτά εδώ δε ξέρω αν θα έχω χρόνο να κάνω.. Θα δούμε όμως, δεν το απορρίπτω κιόλας.. :)
Καλό ξημέρωμα,
φιλιά!

Αργυρώ είπε...

Συγχαρητήρια ! Μου άρεσε πάρα πολύ. Και εις ανώτερα :-)

Jade είπε...

Αργυρώ,
σ' ευχαριστώ πολύ!! Χαίρομαι που σου άρεσε. :D
Να 'σαι καλά, καλό βράδυ. :)

Lia είπε...

Πολύ όμορφο!
το έχω ξαναπεί άλλωστε, όπως και οι υπόλοιποι, ότι μου αρέσουν αυτά που ανεβάζεις, ο,τι αφορά την δουλειά σου πάνω στην μελοποίηση, αφήγηση, μουσική κ.λπ.
Το μόνο που δεν μου άρεσε και τόσο πολύ είχα πει πως ήταν το Weak Soul!
...
Έχεις πολύ καλή προφορά! και η χροιά της φωνής σου είναι πολύ ζεστή και όμορφη!

Μπράβο σου!

Jade είπε...

Lia,
γειααα! :)
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λογάκια! ^^
Χαίρομαι που σου άρεσε. :D
Και να με συγχωρείς που άργησα να σ' απαντήσω τόσο, αλλά έλειπα διακοπές και δεν είχα ίντερνετ..
Πως περνάς εσύ? :)

Lia είπε...

Ελπίζω να πέρασες και να περνάς όμορφα στις διακοπές σου!
:)

Καλό βράδυ με όμορφα όνειρα!

Jade είπε...

Lia,
και εσύ επίσης ε! :D
;)
Καλή σου βράδυ
και όνειρα γλυκά.. :)

flash είπε...

ok... δεν χάνει κανείς κάθε μέρα με αυτόν τον τρόπο τα λόγια του ε;
μια εξαιρετική στιγμή...
είναι εξαιρετικό αυτό που έχεις φτιάξει σε κάθε του επίπεδο!
Χίλια Μπράβο σου!
και είναι εξαιρετικό και αυτό που μου μετέφερες... και σε ευχαριστώ.
θα έλεγα πως με ταξίδεψε αλλά δεν εκανε αυτό... η εμβέλεια μικρότερη... μα η δύναμη και η ένταση κάτι πολύ περισσότερο...
ουσιαστικά με 'πήρες' μαζί σου από το πρώτο ηχόχρωμα της διάθεσης και της έκφρασής σου...
I wish the same, for you, for me, and for All!
something special Could be emerged from this big nothing of us all...

Jade είπε...

flash,
σ' ευχαριστώ πάρα πολύ flashάκι μου για τα καλά σου λόγια!! :D
Ειλικρινά χαίρομαι πολύ που σου άρεσε και που σ' έκανε να νιώσεις έτσι, κάπως διαφορετικά ας πούμε.. :) Το ότι σε άγγιξε εμένα μου λέει κάτι και αυτό φτάνει.

Να 'σαι καλά και να περνάς όμορφα!

Ps: Με συγχωρείς που άργησα τόσο ν' απαντήσω, ήμουν σε διακοπές και μόλις γύρισα.. ^^

Clementine είπε...

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΌ!!!!!!!**
Μ'αρεσούν πολύ τα κειμένα σου έχω να πώ :-D

Jade είπε...

Purple Rompishness *,
^^
Σ' ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που τ' ακούω. :)

Συγνώμη για την καθυστέρηση αποδοχής του σχολίου, σήμερα το είδα.. ^^"

Να 'σαι καλά,
καλή σου μέρα! :)
Φιλιά!