Και πως να εξηγήσω αυτό που νιώθω για κάποιον που ποτέ δεν είδα, δεν άκουσα, μα γνώρισα.. Το πως σκέφτεται, το πως αντιδρά σε κάποιες καταστάσεις, το πως προσπαθεί να μιλήσει και να δείξει το πως νιώθει.. Το πόσο θα ήθελε ίσως να με γνωρίσει.. Πως να βρω το θάρρος να ξεστομίσω κάποια λέξη προσπαθώντας να ερμηνεύσω την έννοια αυτού του τόσο περίεργου συναισθήματος, όταν έχω το φόβο πως όποια λέξη και αν βάλω στη θέση αυτή θα παρεξηγηθεί. Άλλες τόσο κοκαλιάρικες και άλλες τόσο παχύσαρκες, καμία ιδανική για να φορέσει το γοβάκι αυτού που νιώθω. Αυτού που νιώθω πως αν δεν καταφέρω να ορίσω, να το πω και να τ' ακούσω, θα πεθάνει μέσα μου, θα ξεχαστεί.. Και σιγά σιγά έρχεται, συμβαίνει.. Το παλεύω (νομίζω) μα εξασθενούν οι δυνάμεις μου. Λιγοστεύει ο στρατός μου και πλέον πέσαν οι πρώτες σημαίες μου..Και πόσα πολλά ξέρω τελικά για ν' αξίζει τον κόπο να λέω "ξέρω"? Πόσα για ν' αξίζει τον κόπο να το παλεύω και να το ψάχνω τόσο? Πολλές ερωτήσεις για το λίγο που άνοιξα τα μάτια μου...
10 σχόλια :
Είναι από εκείνα που ξέρεις χωρίς να ξέρεις, που έχεις εικόνα χωρίς να έχεις δει, που αισθάνεσαι σαν να είσαι δίπλα, που συνεχίζεις να ρωτάς ενω μέσα σου έχεις ήδη την απάντηση.
Μόνο μην αφήνεις τα σημαντικά να πεθαίνουν μέσα σου, κάντα πουλιά και άστα να πετάξουν και ας μην έχουν φτερά, θα βρουν εκείνα τον τρόπο.
:)
Ότι νιώθεις κι ότι έχεις μέσα σου για κάποιον, γνωστό ή άγνωστο, κοντινό σου ή όχι, αξίζεις να το μοιραστείς μαζί του..Είναι κάτι που εκείνος σου δημιούργησε κ σε έκανε να βιώσεις, κάτι που είναι δικό του για να του το δώσεις να το νιώσει, να το αναγνωρίσει και να το επεξεργαστεί..Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, δεν έχεις τίποτα να χάσεις με το να εκφράσεις αυτά που εκείνος γέννησε σε εσένα..Ίσως μάλιστα κερδίσεις πολλά!...
Την καλημέρα μου!!..
roundel,
ναι, κάπως έτσι, όμως διαφωνώ ίσως στο ότι έχω την απάντηση.. Έχω λες!?
Όχι την απάντηση για μένα, αλλά την απάντηση γι' αυτό το σημαντικό που λες και εσύ. Αν είναι η δεν είναι τελικά. Γιατί δε ξέρω και πολλά όπως προανέφερα.. :)
Οπότε κρίμα να κάνω πουλί χωρίς φτερά κάτι ίσως δεν είναι σημαντικό γιατί, ξέρεις ποιο είναι το κακό ε? Σκέψου εκείνο το κακόμοιρο το πουλάκι του κάποιου, του άλλου, που θα 'χει φτερά και θα πετάει σωστά και εκεί που όλα παν' καλά θα 'ρθει το δικό μου το "άφτερο" και θα το κουτουλίσει χωρίς oίκτο και μετά ίσως βρεθούν και τα δυο στο έδαφος.. =/ Κρίμα δεν είναι?
Ps: Α! Έχεις ακούσει ένα απ' τα κομμάτια που παίζουν εδώ στο blog που λέει σε παρένθεση "evening theme"? Ε, άκουσέ το, στ' αφιερώνω, είναι ακριβώς τα δικά μου απογεύματα.. ^^ Είναι βασικά η μουσική που παίζει τις απογευματινές ώρες σ' ένα βιντεοπαιχνίδι που λάτρευα να παίζω παλιά. :)
Κάτι ήξερε αυτός που το 'γραψε θαρρώ!..
Καλή σου μέρα Roundel! :)
Unidentified,
χμμ.. Κατ' αρχήν γεια! :)
Κατά δεύτερον, όλα καλά όπως τα λες στην αρχή, διαφωνώ λίγο στη συνέχεια και διορθώνω, "*κάτι που είναι (ίσως) και δικό του", και τέλος ρωτώ πάνω στο "δεν έχεις τίποτα να χάσεις".. Τη μέχρι τώρα σχέση μου μ' αυτόν τον άνθρωπο δεν τη ρισκάρω ελαφρώς? Γιατί ναι, ίσως κερδίσω πολλά, ίσως όμως ξετυλιχτεί και απ' την ανάποδη το κουβάρι.. Όχι? Δεν είναι κρίμα, άδικο και ίσως και εγωιστικό εκεί που ο άλλος είναι στην ησυχία του να τον βάζεις να επεξεργάζεται, όπως λες και εσύ, πράγματα τα οποία ναι μεν στα γέννησε αυτός, αλλά γεννήθηκαν σ' εσένα? Είναι σαν να πηγαίνεις και να του λες, "να, κοίτα τι μου έκανες" δίχνοντας του το κάτι σου και μετά υποσυνείδητα του δημιουργείται η διάθεση να τ' αλλάξει, να κάνει κάτι γι' αυτό. Έτσι μπαίνει στη διαδικασία επεξεργασίας, ανησυχίας, αναταραχής και τελικώς έχει δύο επιλογές. Ή να κινηθεί προς το "ίσως μάλιστα κερδίσεις πολλά" που είπες, ή να φοβηθεί, να χαλαστεί τέλος πάντων και ν' απομακρυνθεί τελικώς.. Γιατί να μείνει αδρανής δύσκολο.. =/ Οπότε? Δεν πρέπει να είσαι λίγο πιο σίγουρος για το πόσο, ας το πούμε, εύθραυστος είναι ο άλλος πριν αποφασίσεις ότι αξίζει να μοιραστείς μαζί του αυτό το κάτι που εσύ επεξεργάζεσαι?.. Δε ξέρω και πολλά (όπως είπα και στο κείμενο), λέω.. :/
Πολύ καλή σου μέρα επίσης!!
Ps: Εδώ έχει τέλειες μέρες γενικότερα, σου φτιάχνουν τη διάθεση με το καλημέρα σας! ^^ Εκεί?
Αν δεν ψάξεις δεν θα ξέρεις αν είναι σημαντικό ή όχι, εκτός και αν σκέφτεσαι όπως εγω, δηλαδη ότι όλα εκείνα που μας ελκύουν είναι σημαντικά το καθένα για τον δικό του λόγο.
Ξέρεις υπάρχουν και πουλιά που έχουν φτερά αλλά δεν ξέρουν να πετάξουν, ή φοβούνται να πετάξουν.
Το σημαντικό είναι να κάνεις ότι νιώθεις και η απάντηση για το τι πρέπει να κάνεις είναι μέσα σου αρκεί να της δώσεις χώρο να ακουστεί.
υ.γ.1.Σ'ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση. Μάλλον το έχω ακούσει αλλά δεν μπορώ να βρω πιο ακριβώς είναι.
υ.γ.2. Διάβασα τα όνειρα σου και είναι αρκετά ενδιαφέρον. Τα όνειρα είναι μεγάλο θέμα για μένα. Μερικές νιώθω ότι ζω μια ζωή ακόμα όταν κοιμάμαι!
Καλήμερα και σε σένα Jade:)
roundel,
ναι, κάτι ξέρω για τέτοια πουλιά.. :)
Μάλλον πρέπει να ψάξω λίγο ακόμα ναι. Σ' ευχαριστώ πάντως..
Ps1: ...Λέγεται Afterglow.
Ps2: Και εγώ έτσι ένιωθα κάποτε, αυτό το "μια ζωή ακόμα", τώρα λιγότερο βέβαια, όμως και πάλι είναι ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο/θέμα που δεν παύει να μου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Ίσως αναλύσω αυτό το "μια ζωή ακόμα" σε κάποια ανάρτηση, μου 'βαλες ιδέα τώρα. (Ιδέα, χαχα!.. ^^) ;)
Ps3: Με γεια τη φώτο!
Jade μου, όταν λέω είναι δικό του εννοώ ότι είναι κάτι που σου γεννήθηκε "εξαιτίας" του και είναι πολύ όμορφο νομίζω να έχεις γνώση των όμορφων που γεννάς σε κάποιους ανθρώπους.Σίγουρα δεν διαφωνώ με αυτά που λες και σε καταλαβαίνω, πολύ περισσότερο από όσο φαντάζεσαι ίσως..Το θέμα δεν είναι όμως μόνο πως θα εκλάβει τα όσα πεις ο άλλος, αλλά και το κατά πόσο είσαι έτοιμος κι εσύ να αντιμετωπίσεις την όποια αντίδραση του..Το να περιμένεις να σιγουρευτείς σίγουρα εξαλείφει το ρίσκο.Ξέρεις όμως πόσα όμορφα μπορεί να χάνουμε γιατί κανείς τελικά δεν παίρνει το ρίσκο να κάνει, να πει ή να δείξει;;...
Ίσως το βλέπω έτσι γιατί είμαι εγώ, γιατί θα σκεφτώ όλα όσα αναφέρεις πολύ, ξανά και ξανά και ξανά..Ξέρω όμως πως, εφόσον αυτά που νιώθω είναι έντονα και αληθινά, αργά ή γρήγορα θα σταματήσω να σκέφτομαι, δεν θα μπορώ να συγκρατηθώ και θα εκφράσω όσα θέλω να εκφράσω στο άτομο που θέλω να τα εκφράσω...Με όποιο κόστος βέβαια, γιατί εκεί παίζει ρόλο και πόσο ικανός είναι ο άλλος να αντιμετωπίσει τα όσα νιώθεις και το τι αισθάνεται γι αυτά που νιώθεις..Και τότε ίσως κάτι κερδηθεί, ίσως κάτι χαθεί, ίσως απλά με σωστές αντιμετωπίσεις οι καταστάσεις απλά αλλάξουν χωρίς μεγάλες πληγές!..Δεν ξέρω, δε νομίζω ότι υπάρχει σωστή ή λάθος απάντηση..υπάρχει απλά η στιγμή που κάποια στιγμή έρχεται και σε οδηγεί, σε ωθεί...όπου!...
Το παράκανα με την ανάλυση μάλλον!Είναι που χτύπησες φλέβα!!!..
Ps: Αν εξαιρέσεις κάτι τελευταίες συννεφιές, οι μέρες απλά υπέροχες!!Να περπατάς στον ήλιο και να απελευθερώνεσαι, να ονειρεύεσαι!!!
Unidentified,
δεν το παράκανες, σιγά. :)
Έτσι κι αλλιώς και εγώ με το ρίσκο ότι μπορεί να χτυπήσω φλέβα ξεκίνησα και στα είπα όλα αυτά.. :P
Ξέρεις τι, περιμένω απλά (καλώς η κακώς) να σιγουρευτώ γι' αυτό το "έντονα και αληθινά" που είπες. Για μένα δηλαδή. Και μετά κοιτάμε αν τελικά θα πάρουμε το ρίσκο για οτιδήποτε.. :) Που αυτό πάει πακέτο με το "Το θέμα δεν είναι όμως μόνο πως θα εκλάβει τα όσα πεις ο άλλος, αλλά και το κατά πόσο είσαι έτοιμος κι εσύ να αντιμετωπίσεις την όποια αντίδραση του.."
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου πάντως! :)
Πολύ μ' αρέσει που μπήκε η άνοιξη πάντως και που αυτές οι συννεφιές είναι λίγες, ίσα ίσα να επιβεβαιώνουν τον ήλιο και την καλή διάθεση που φέρνει μαζί του! ^^
Καλό σου βράδυ. :)
Σε αυτή την περίπτωση, πολύ καλά κάνεις και περιμένεις!!Γιατί μπορεί να είμαι υπέρ της έκφρασης συναισθημάτων, αλλά καλό είναι να είσαι σίγουρος για ό,τι νιώθεις πριν εκθέσεις τον εαυτό σου!..Σίγουρα τα συναισθήματα αλλάζουν βέβαια, αλλά την ώρα που τα λες πρέπει και να τα πιστεύεις,έτσι;;!!..
Ελπίζω όπου και αν σε οδηγήσουν οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι αποφάσεις σου, να είναι ανοιξιάτικος ο καιρός!!! ;))
Φιλιά..
Ισως και να μην τον γνωρισες ποτε...
Τοση γλυκα στην καρδια σου μα και τοσες αποαριες.
Κανε οτι λεει η καρδια σου και ας παρεξηγηθουν τα λογια σου.
Η καρδια εχει περιεργους κανονες για να χωρεσουν τοσες αμφιβολιες!
Περιμενω να μαθω τι εκανες τελικα :)
Unidentified,
πρέπει και με κεφαλαία γράμματα.
Έχουμε μπουχτίσει από φουσκωμένες λέξεις που φτάσαν να χάνουν πλέον την αξία τους γι' αυτόν τον λόγο..
Χαχα! ευχαριστώ για την ευχή! ^^
Φιλιά,
καλό βράδυ!
efhbos,
πολύ επιπόλαιες μα όμορφες οι συμβουλές σου. Εφηβικές με λίγα λόγια. :)
Η καρδία μου πάντα λέει δυστυχώς να περιμένω και την λογική να 'ρθει να την πάρει αγκαζέ και να πάνε τον περίπατό τους. Λες και ντρέπεται να βγει έξω μόνη της. =/
Τι να σου πω, θα δείξει... :)
Ευχαριστώ πάντως,
καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου