24 Απριλίου 2013

...και λίγο μουσική (part: 1)

Έχω μια ιδέα! :)
Έτσι για να πάρετε και μία γεύση απ' το τι κάνουμε στη σχολή (-> Μουσικολογία, Κέρκυρα για όσους δεν...), αποφάσισα να σας δείξω κάποιες απ' τις εργασίες που έκανα κατά καιρούς που έχουν και άμεση σχέση με τον εδώ χώρο... ^^
Στα πλαίσια του μαθήματος "Μελοποίηση Κειμένου" λοιπόν, έπρεπε να πάρουμε κάποια κείμενα/ποιήματα, δικά μας η μη, και να τα συμπληρώσουμε μουσικά δουλεύοντας κάθε φορά πάνω στην ανάλογη τεχνική μελοποίησης που απαιτούσε η κάθε εργασία.
Δεν είναι τόσο απλό όσο ίσως ακούγεται. Γιατί, η μουσική δεν έχει απαραίτητα την έννοια του τραγουδιού πάντα. Δεν είναι δηλαδή παίρνω ένα ποίημα, γράφω και ένα κομμάτι και τα παντρεύω και έκανα τραγουδάκι, όχι. Η μουσική εδώ έχει τη διάθεση να προσεγγίσει την υποκειμενική όψη του κειμένου και να συνυπάρχει μ' αυτό με σκοπό να δώσει στον ακροατή το συναίσθημα ότι το ένα έχει γραφτεί για το άλλο.
Αυτά τα λίγα περί του αντικειμένου και πάμε τώρα στο ψητό.. ^^
Πρώτη εργασία που θα ήθελα ν' ακούσετε είναι ασφαλώς η πρώτη πρώτη που είχα κάνει πάνω στο συγκεκριμένο μάθημα και αποτελείτε από μια αφήγηση η οποία συνοδεύεται από τη μουσική όπου λειτουργεί ως "χαλί" (όχι έντονες αλλαγές, υποστηρίζει χωρίς να τραβάει την προσοχή) στο background.. Το θέμα είναι ένα απόσπασμα από ένα κειμενάκι, μια ιστορία που είχα γράψει παλιά και ίσως κάποιοι από σας να έχετε ήδη διαβάσει. Αν όχι, ακούστε και διαβάστε. :) Είναι κάτι πολύ απλό, αλλά ελπίζω να σας αρέσει. Κλικ στον τίτλο και φύγαμε..


Αυτή ήταν τόσο μικρή για τον κόσμο γύρω της και τα φτερά της τόσο αδύναμα για να πετάξει μακριά τους... Αυτός τόσο δυνατός στα μάτια των άλλων, αλλά και τόσο αδύναμος να τη βοηθήσει από εκεί κάτω χωρίς φτερά... Ήθελε, αλλά δε μπορούσε..
Και οι ελπίδες γερνούσαν καθώς ο χρόνος κυλούσε χωρίς ποτέ κανείς τους να μιλήσει.. Έτσι, αποδεχόμενος τη μοίρα τους, έμενε να την κοιτάζει κάθε πρωί και κάθε βράδυ να πετάει από λουλούδι σε λουλούδι με το πιο θλιμμένο τίναγμα φτερών που είχε γνωρίσει.. Τα χρώματά της σκόρπιζαν το μαύρο στον ανούσιο ουρανό του.. Και δάκρυζε η ψυχή του απ' την ανικανότητα της ύπαρξής του σε κάθε της βλέμμα.. Η θλίψη της, σαν δηλητήριο στη μικρή καρδιά του, του έτρωγε τη ζωή μέρα με τη μέρα και όμως εκείνη δεν ήξερε τίποτα.. Και αν υπήρχε κάτι να κάνει για να τη δει χαρούμενη θα το έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη.. Ήταν έτοιμος ακόμη και να πεθάνει οποιαδήποτε στιγμή αρκεί εκείνη να του το ζητούσε ως αντάλλαγμα της ευτυχίας της..


Κλικ στο βάτραχο για το υπόλοιπο κείμενο.
:)

9 σχόλια :

Katerina... είπε...

...!!!
Το είχα ξεχάσει αυτό το κείμενο..
Μου θύμισες εκείνα τα βράδια, δεν ήμουν πάνω απο 6, που ξάπλωνα στο κρεβάτι και έβαζα την κασέτα με τα παραμύθια για να με πάρει ο ύπνος..
Αν σου πω οτι δε μου έφτανε και θέλω και τη συνέχεια;;
Μπράβο Γιάννη!!

ps. Εδώ είμαι.. όλα οκ ;)

Σε φιλώ!

Jade είπε...

Katerina...,
εεεε!! Γειααααααα! :D
Χαχα, τι ωραία εκείνα τα βράδια όντως! Εγώ είχα τη γιαγιά μου να μας λέει παραμύθια με τον αδερφό μου και μάλιστα τ' αγαπούσα τόσο πολύ που τα είχα μάθει απ' έξω τα περισσότερα και όποτε νύσταζε η γιαγιά μου και προσπερνούσε καμιά σελίδα για να τελειώνει το παραμύθι της έλεγα, οπ!, κάτι ξεχάσαμε.. :P Και παρ' όλα αυτά, κάθε φορά τα άκουγα με την ίδια λαχτάρα.. :)
Σ' ευχαριστώ. :) Η συνέχεια άλλη φορά.. Πως θα βγάλουμε τη σεζόν? Με ένα επεισόδιο? :P

Ps: ..άντε να σε πιστέψω. :)

Φιλιά,
να 'σαι καλά!
Χάρηκα που είχα νέα σου.. :)

Jade είπε...

Γλύκα,
γεια σου Γλύκα! ^^
Σ' ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που σου άρεσε!
Ναι στις ερωτήσεις σου. :)

Θα βάλω, θα βάλω! Όλα εν καιρώ.. :)

Τις καλησπέρες μου εκεί στα ξένα!
Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

υπέροχο το κείμενο και η μουσική. Να σαι καλά. Σ΄αγαπάμε:-)

Jade είπε...

Ανώνυμος,
ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια ανώνυμε! =ο

Την καλημέρα μου!

efhbos είπε...

Φιλαρακι...
Ανατριχιασα!Πραγματικα!
Γαματο!!
Και πολυ ωραιο κειμενο!Ανεβασε και αλλα!!

Jade είπε...

efhbos,
σ' άρεσε? :D
Πολύ χαίρομαι, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια έφηβε! ^^
Και με συγχωρείς που άργησα τόσες μέρες ν' απαντήσω, αλλά δεν ήμουν σε μέρος με ίντερνετ.. :)

Καλό σου βράδυ!
:)

Clementine είπε...

Πόσο όμορφο !!!!Μπράβο ^^

Jade είπε...

Purple Rompishness *,
σ' ευχαριστώ!! Χαίρομαι που σ' άρεσε! ^^
Ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι τέτοιο και δεν είχα ιδέα για το αν τελικά θα αρέσει σε κανέναν.. Απ' ό,τι φαίνεται όμως μάλλον πέτυχε! ^^

Να 'σαι καλά,
φιλιά! :)