Τώρα όλα είχαν μπει στη θέση τους, σε μια σειρά τέλος πάντων.. Έχοντας μια γεμάτη ζωή μπροστά του ποτέ δεν έκατσε να σκεφτεί το πριν, το πριν λίγο... Δεν υπήρχε χρόνος για ανάλυση, για νοσταλγία και αυτό το αποπνικτικό ψυχοπλάκωμα που ανελλιπώς συνοδεύει την όλη διαδικασία.. Και ξαφνικά, όρισαν ανάπαυση.. Διακοπές, το είπαν...
...Χαμένος στις σκέψεις του...
Και ποιο το νόημα της όλης αυτής γεμάτης ζωής?
...
