26 Ιουλίου 2012

Go,go team! Solo. :)

Έχεις παίξει ποτέ σκάκι μόνος σου?
Και γιατί να παίξεις ένα παιχνίδι για δύο μόνος σου? Χαζός είσαι?
Είναι δύσκολο να κάνεις μια κίνηση και μετά ν' αλλάζεις καρέκλα, οπτική γωνία, σκεπτικό, βλέψεις... Να πρέπει να ξεχάσεις τι σκεφτόσουν και πως ο κίνδυνος ήταν λευκός και να μισήσεις πλέον το μαύρο. Μέχρι την επόμενη κίνηση, που πάλι όλα αλλάζουν. Και ο εχθρός γίνεται και πάλι λευκός, η τακτική και οι πονηριά σου λειτουργούν εις βάρος του. Και μετά? Μετά πρέπει να ξεχάσεις. Να πεις ψέματα στον εαυτό σου έστω μέχρι όντως να ξεχάσεις. Μέχρι να μάθεις να ξεχνάς γρήγορα. Και κάθε κίνησή σου να οδεύει προς τη νίκη. Είτε στην από 'δω καρέκλα, είτε στην από 'κει. Σ' ένα παιχνίδι που ένας μόνο θα κερδίσει τελικά...



Σβήστο.
...
Οκ, έχεις δίκιο, αλλά τι σε πειράζει? Αφού δε σ' ενοχλεί πια..
...
Σβήστο τελείως! Όχι μόνο αυτό. Και το άλλο...
...
Εντάξει, να κάνεις μια νέα αρχή, αλλά γιατί να το διαγράψεις?
...
Δεν ασχολείσαι άρα δεν σου χρειάζεται. Άρα διέγραψέ το! Γιατί να υπάρχει?
...
Μα δε σου μου κάνει κακό. Άστο να βρίσκεται. Γιατί να μην υπάρχει?
...
Γιατί να βρίσκεται όταν δε χρησιμεύει σε κάτι?
...
Επειδή δε σε πειράζει! Οπότε που το πρόβλημα?
Μπορεί κάαααποια στιγμή ν' αλλάξει κάτι και να χρειαστεί για καλό.
...
Όχι,
μπορεί κάποια στιγμή ν' αλλάξει κάτι και να "χρειαστεί" για κακό.
...
Μα ακόμη και αν δεν αλλάξει κάτι δε θα ενοχλήσει κανέναν θαρρώ..
Οπότε δε χάνεις τίποτα να τ' αφήσεις.
...
Για "καλό" είναι όπως έμειναν τα πράγματα τώρα...
Οπότε ΑΝ αλλάξει κάτι θα είναι για κακό.
Σβήστο.
...
Κρίμα πάντως, θα χάσεις την ελπίδα μόνο και μόνο για πέντε σκέψεις.
Για να προνοήσεις, για να προβλέψεις, για να προλάβεις το ίσως κακό..
...
Ελπίδα...
Και για να 'χουμε καλό ερώτημα, γιατί να μη χάσεις την ελπίδα?
Να έχεις ελπίδα για ποιο(ν)?
...
Τίποτα, έτσι απλά να υπάρχει, δε ξέρεις καμιά φορά..
...
Ξέρεις. Αυτή η ελπίδα και μόνο σιγοτρέφει το κακό. Και το ξέρεις.
...
Δεν είναι έτσι. Δε θα ήμουν εδώ αν ήξερα..



Απλά πρέπει να το πεις.
Να φωνάξεις σ' εσένα, στο τίποτα εκεί που κάθεσαι να σ' ακούσεις. Μη φοβάσαι την αλήθεια.
Μη φοβάσαι τον εαυτό σου. Κάτσε σκέψου, ανέλυσε, βρες την πηγή του προβλήματος και delete.
Δεν είναι δύσκολο να το δεις, το δύσκολο είναι να καθίσεις και να μιλήσεις στον εαυτό σου, μόνος σου, χωρίς ψέματα. Να συζητήσεις. Πράγμα που οι περισσότεροι δεν το κάνουν καν και απλώς αφήνουν τα πράγματα να κυλάνε.. Και αν τους ρωτήσεις δε θα σου πουν δεν το 'χω σκεφτεί, θα σου πουν, απλά κάνω ό,τι νιώθω κάθε φορά.. Bullshit.
Μη φοβάσαι να παίξεις μόνος σου. Μπορεί η συζήτηση να είναι παιχνίδι για δύο, όμως είτε λευκά είτε μαύρα, θα δεις ότι πάντα στο τέλος εσύ κερδίζεις.

2 σχόλια :

Prisoned Soul είπε...

Αυτό το παιχνίδι ήταν όντως πιο οικίο από κάθε άλλο.
Το θέμα είναι ότι εγώ όταν παίζω μόνη μου παιχνίδι για δύο πάντα χάνω. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν επιλέγω τον κερδισμένο εαυτό μου αλλά τον χαμένο...

Όσο για το delete, δεν πιστεύω πως είναι ποτέ οριστικό.
Χαιρετώ!!

Jade είπε...

Sweet truth!,
δεν πιστεύεις στο οριστικοΌ???? :Ο
Έχω ένα παράδειγμα οριστικών "delete" που μπορώ να σου φέρω με σιγουριά.. ^^
Βλέπε "Adis" xD
Σοβαρά τώρα, πιο οριστικός deletας δεν υπάρχει, ή δεν είδα τουλάχιστον ακόμα..
Το θέμα είναι,
γιατί χάνεις? :Ο
Ίσως δεν παίζεις σωστά και καλά.. :Ρ Ξέρω 'γω.. :/

Χαιρετώ επίσης! :P
Να 'σαι καλά! :)