Πρέπει να ήταν γύρω στο 2013-2014, όταν ήμουν ακόμη στην Κέρκυρα ως φοιτητής. Ένα μεσοβδόμαδο απόγευμα είχαμε μαζευτεί διάφοροι σ' ένα σπίτι φίλου και είχε έρθει και ένα παιδί που πρώτη φορά τον γνώριζα. Κερκυραίος αυτός, γύρω στα 22-24, με όχι και τόσο μεγάλη εμπειρία στην ξενόφερτη μουσική...

Εντάξει, κι εγώ δεν υπήρξα ποτέ πραγματικός φαν του Ozzy ή πολύ περισσότερο των Black Sabbath, αλλά και να ήθελα, νομίζω ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσα να αποφύγω τη γνωριμία έστω με το όνομα σε κάποια φάση της ζωής μου μέσα σε 20-25 χρόνια. Μουσικός επίσης και το παιδί, να τονίσω.
Είναι κάποιες προσωπικότητες που η συνεισφορά τους στον εκάστοτε κλάδο είναι τόσο τεράστια, που η επιρροή τους στην ανθρωπότητα ως αναφορά την εξέλιξη της μάζας φαντάζει αδύνατο να περάσει απαρατήρητη από κάποιον! Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τον κλάδο της μουσικής, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κι έναν νέο που σπουδάζει μουσικολογία!
Ο Ozzy λοιπόν, ήταν για μένα ένας τέτοιος χαρακτήρας. Η σχέση μου με τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη ήταν πάντα αυτή: μια στάση σεβασμού και θαυμασμού ως προς την πορεία και την τοποθέτηση αυτής της προσωπικότητας απέναντι στη ζωή γενικότερα, χωρίς ταυτόχρονα να μου αρέσει σχεδόν τίποτα απ' ό,τι έχει κάνει στη μουσική του καριέρα!
Τα συναισθήματα ήταν πάντα πολύ ανάμεικτα όταν σε συζητήσεις έπρεπε να τοποθετηθώ για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά κάπως πάντα μέσα μου αναγνώριζα την αξία του. Με τα χρόνια αυτή η αναγνώριση αποκτούσε όλο και μεγαλύτερη ισχύ και κατάλαβα ακόμη περισσότερα όταν τον είδα από κοντά στην Φλωρεντία το 2018. Η ενέργειά του πάνω στη σκηνή και η αδιαμφισβήτητη αγάπη του για αυτό που έκανε ήταν μεγάλες δυνάμεις που επιδρούσαν πάνω σου και χαρακτήριζαν την αυθεντικότητα αυτού του ανθρώπου. Και στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι που μετράει.
Τη στιγμή που το έμαθα ήμασταν με φίλους σε σπίτι, έτοιμοι να ξεκινήσουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Δε θα έλεγε κανείς ότι ήμουν και τόσο προετοιμασμένος για τα νέα που ακολούθησαν. Το μυαλό μου πήγε αμέσως στο τι θα ακολουθούσε και στο πόσα εκατομμύρια ανθρώπους θα άγγιζε αυτή η είδηση τις επόμενες ώρες/μέρες. Αμέσως μετά μοιράστηκα την πληροφορία με λίγους φίλους και άφησα το νέο να καθίσει καλά μέσα μου. Με άγγιξε πολύ περισσότερο απ' ό,τι περίμενα.
Λίγες μέρες αργότερα διάβασα και είδα αρκετά πράγματα για όλο το υπόβαθρο που δε γνώριζα... Ο Ozzy είχε διαγνωστεί με τη νόσο του Parkinson από το 2003 και είχε υποστεί αρκετές εγχειρήσεις μέχρι σήμερα... Ήταν ήδη στα πολύ τελευταία του όταν αποφάσισε να "κάνει κωλοδάχτυλο" στη ζωή και να ανέβει στη σκηνή να τραγουδήσει για τελευταία φορά, 17 μέρες πριν το θάνατό του. Τέτοια ήταν η αγάπη και η ενέργειά του!
"On July 5 a historic moment unfolded in Aston, Birmingham, as the original members of Black Sabbath reunited for what would become their final show performance together. The event, titled 'Back to the Beginning', was not just another concert; it was a strategic closure, a powerful tribute to the city where it all started and the final curtain call for one of the most influential bands in music history. The godfathers of heavy metal... More than 45.000 fans filled the stadium, while another 5.8 million viewers joined via global livestream. No one in the crowd suspected that this would be his final goodbye."
"I would rather go out singing Birmingham than watching from a hospital bed." Ozzy
Απ' ό,τι φάνηκε εκ των υστέρων η συγκεκριμένη συναυλία ήταν κάτι πολύ περισσότερο από μια ακόμα συναυλία. Ο Ozzy φαίνεται να γνώριζε πολύ καλά τι ερχόταν και ήθελε να "κλείσει τον κύκλο" με τους δικούς του όρους. Και όπως φαίνεται το κατάφερε. Τα social media χαρακτηριστικά αναφέρουν: That night, "Back to the Beginning" became more than a title. It was a full-circle moment, a tribute, a farewell, and the last roar of heavy metal's original kings. The event was also a force for good, with almost 140 million euros being raised through ticket sales, merchandise, and global streaming donations. The funds were dedicated to Cure Parkinson's, a charity close to Ozzy's heart, and Birmingham Children's Hospital, honoring the band's working-class roots and commitment to their hometown.
Το νέο του θανάτου του άγγιξε πάρα πολλούς καλλιτέχνες από διάφορα είδη μουσικής, νέους αλλά και παλαιότερους, φυσικά. Ο καθένας με τον τρόπο του απέδωσε φόρο τιμής στη σπουδαία αυτή προσωπικότητα και τα μηνύματα που ακόμη πλημμυρίζουν το διαδίκτυο είναι πραγματικά συγκινητικά. Αφήνω εδώ τυχαία μερικά από αυτά που έπεσαν πρώτα στα μάτια μου:
"It's hard to believe Ozzy is gone. Just days before his death, he was alive, electric, and owning the stage at Villa Park. Unreal... The weight of it didn't fully sink in until next morning. I woke up and it hit me like a ton of bricks. It's just such heartbreaking news that I can't really find the words. There won't ever be another one like him. Geezer, Bill, and myself have lost our brother." Tony Iommi
"Ozzy was chaos and compassion in one soul. We'll never see another like him." Elton John
"No matter the situation, Ozzy was always earnest and gracious every time we spoke." Kory Grow
"I think what Ozzy did with Back to the Beginning was beautiful, a true act of defiance, where his eternal soul told his current 76-year-old body to 'fuck off' so as he could do what he needed to do so badly." Metallica
"This man gave me my first break. I owe him everything." Mike Inez (Alice In Chains)
"This is devastating news. A one of a kind singer, artist, personality and larger than life performer. I had the privilege of playing a solo on his "Undercover" album 20 years ago. I will always consider that as one of the great honors of my life. Rest in Peace." Joe Bonamassa
"Goodbye my dear teacher; a father to all of us; my friend. I love you Ozzy Osbourne and I will miss you terribly." David Draiman (Disturbed)
"Farewell Ozzy... What a journey. Sail on up there, finally at peace. You truly changed the planet of rock!" Robert Plant
Και πόσα άλλα ατελείωτα μηνύματα από θαυμαστές του σε κάθε άκρη του κόσμου... Οι τελευταίες κουβέντες του στο νοσοκομείο προς την οικογένειά του λέγεται ότι ήταν: "Tell 'em I loved doing it until the end. Thank you all from the bottom of my heart." Ozzy Osbourne
In 2011, Osbourne told the Times what he hoped for from his funeral. He didn’t care about the music, he said. "But I want to make sure it’s a celebration, not a mope-fest." Και σίγουρα θα είναι.Well done and R.I.P mr. Prince of Darkness,
you surely did not die an ordinary man and you will be missed.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου