Learning from Others' Mistakes

Σήμερα λέω να σας μιλήσω λίγο για μία εμπειρία μου με το kickstarter. Τι είναι αυτό? Αυτό είναι μία πλατφόρμα (του 2009) μέσω της οποίας χρηματοδοτούμενα πρότζεκτ από απλό κόσμο "έρχονται στη ζωή". Αν πιάσει το ποσό που ζητάει ο δημιουργός μέσα σε ένα συγκεκριμένο διάστημα και αφού ολοκληρωθεί η παραγωγή τού πρότζεκτ, οι χρηματοδότες παίρνουν πίσω "δωράκια" ως ευχαριστώ για τη συνεισφορά τους. Όπως καταλαβαίνετε, το επιτραπέζιο μέσω αυτής της πλατφόρμας πήρε τρομερές διαστάσεις τα τελευταία 5-6 χρόνια και η συγκεκριμένη αγορά βρίσκεται στην κορύφωσή της πλέον. Ε, σαν καλό παιδί κι εγώ, πήρα και ένα και δύο παιχνιδάκι μέσω αυτής της διαδικασίας και όντως αξίζει τον κόπο και την αναμονή· τις περισσότερες φορές...

Τις προάλλες μέσα στον Ιανουάριο παρέλαβα αυτό· την deluxe version. Kickstarter καμπάνια από τον χειμώνα τού 2019 (το πότε έφτασε λόγω covid-19, ασχολίαστο...).

Λοιπόν, το στήσαμε να παίξουμε προχθές, πρώτη φορά. Το παιχνίδι έχει απίστευτη παραγωγή· μινιατούρες, ποιότητες χαρτονιών κλπ, είναι όλα όσο όμορφα φαίνονται και στις φωτογραφίες και μια χαρά ως εδώ.

Σημαντικότατο κομμάτι τού παιχνιδιού, όπως ίσως κάποιοι καταλαβαίνετε και από τις εικόνες, είναι η εξερεύνηση σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο, καθώς το ταμπλό είναι ένα πλέγμα από κλειστά, μεγάλα πλακίδια τα οποία είναι κρυφά (γυρισμένα ανάποδα), διότι οι παίκτες ψάχνουν να βρουν συγκεκριμένες περιοχές σε κάθε παρτίδα. Οπότε, πολύ σωστά, όπως φαίνεται στη σελίδα τους στο kickstarter αλλά και στο rulebook (βιβλίο κανόνων) που έχω στα χέρια μου, έχουν σχεδιάσει τις πίσω όψεις αυτών των πλακιδίω όλες ίδιες. Όμως(!), στην πράξη τελικά, τα μισά -σχεδόν- πλακίδια έχουν την εικόνα τής πίσω όψης εκτυπωμένη mirrored (τεχνικά -100% width). Είναι η σωστή εικόνα, φυσικά, αλλά εφόσον είναι καθρέφτης σε πολλά, μετά από 2-3 παρτίδες θα είναι ξεκάθαρο το πού να βρεις/ψάξεις τι και ως εκ τούτου unplayable... Και δεν είναι καν κάρτες να πεις, πάει στο διάολο, θα βάλω sleeves (προστατευτικά) με διάφανη μόνο την μπροστινή όψη. Χθες ανακάλυψα, φυσικά, ότι παρότι δεν το σχολιάζουν πουθενά ξεκάθαρα στις ανακοινώσεις τους, σε μία από τις πιο πρόσφατες γράφουν για "replacement parts" και πώς να επικοινωνήσεις μαζί τους και να στα στείλουν, αν χρειαστεί. Μία τόσο μικρή λεπτομέρεια που τους ξέφυγε (πιθανότατα λάθος τής εταιρίας παραγωγής στο πώς έβαλε την εικόνα να εκτυπωθεί στο χαρτόνι σε κάποιες από τις παλέτες τους - μιας και δεν είναι όλα ανάποδα) που δημιουργεί ένα τόσο τεράστιο πρόβλημα στο παιχνίδι...

Να πω εδώ ότι το παιχνίδι ήταν μεγάλη επιτυχία (και από gameplay φοβερό) και πούλησε 5.000+ κόπιες.. Δεν ξέρω αν αυτό συνέβη σε όλες, αλλά φανταστείτε λίγο τη χασούρα τους με όλα τα πιθανά replacings...

Ηθικό δίδαγμα: μεγάλη προσοχή στις λεπτομέρειες πάντα· κάνουν τη διαφορά!

Top 5 board games for Valentine's Day!

Valentine’s Day is almost here! Are you thinking of a special dinner followed by a movie with the one you love or maybe a board game evening for two or even both? So, if you’re planning on staying inside for the next few days and spending some quality time with your couple, then here are the top 5 board games you should definitely put on the table!

1. Patchwork (2014)
In Patchwork, 2 players are competing for the most aesthetic patchwork quilt! Each player has their personal board which they’re trying to fill with tetris-style patch pieces, before their time marker reaches the last space on the time track. On a turn, a player can buy a patch for the cost of buttons and time; and here’s the strategic part. Will you go for the bigger patches, filling your quilt faster or will you go for the smaller ones which may pay you better when the “button income” time comes? Do you want to buy a button-low-cost piece, saving some for later buys or a time-low-cost one, so you can let your game last longer?...

https://boardgamegeek.com/boardgame/163412/patchwork

2. Fog Of Love (2017)
Two people meet and fall in love; but sometimes it takes more to make things work… Fog of Love is a thematic game, a romantic journey of an unusual relationship of two fictional characters that you and your partner will be creating throughout the game. It has a lot of role playing and storytelling elements and each game is a different love story to be unfolded. Each player will have to make tough choices individually or maybe difficult compromises, but maintaining the right balance will be the key to a successful relationship.

https://boardgamegeek.com/boardgame/175324/fog-love

3. Codenames Duet (2017)
To those who are not familiar with Codenames, it is a very popular party game, where 2 teams are trying to solve a word puzzle as fast as they can. The board is made of a 5x5 grid of cards, where each one shows a unique word. The team’s leader gives a one-word clue, trying to point to multiple words on the board. Then their teammates must guess the correct words, while avoiding those that belong to the opposing team. Now, Codenames Duet uses just the same core mechanism, but has a totally different feel, because it’s a game for 2 players only and this time they’re working together! It’s a simple and fun game that plays in less than thirty minutes.

https://boardgamegeek.com/boardgame/224037/codenames-duet

4. Jaipur (2009)
In this fast-paced, trading game, each player is buying, exchanging, and selling goods in the city of Jaipur, competing for the recognition of the best trader! Your turn is simple; you can either take goods or camels from the market or you can sell goods for getting chips (victory points). The trick here is that the chips' values decrease as the game progresses, so you have to sell fast, but on the other hand, you receive increasingly high rewards for selling multiple cards of the same good at a time. If you manage to balance these then you may have a chance for the trader’s title!

https://boardgamegeek.com/boardgame/54043/jaipur

5. Pagoda (2014)
This game takes us back to old times of East Asia, where 2 players compete to build ancient pagodas! Players must use their cards wisely in order to construct pillars, floors and roofs for each pagoda, scoring the most points out of it. Each round is very simple, there’s an excellent balance between strategy & luck and it has beautiful game-growth as the game progresses. Highly recommended!

https://boardgamegeek.com/boardgame/154003/pagoda

A board game evening with: Secrets

   Last weekend, five of my friends and I were in a mood for a party game with secret roles. Instead of playing one of our classics, we thought about trying a new one; and that’s how I ended up reading Secrets’ rulebook... Now, Secrets is a 4-8 players, fast and simple-bluff game with a lot of “push your luck”, “deduction” and “take that” elements. The general idea is that most of the information is hidden and what you’re basically trying to do is to understand the players’ identities in order to give the right cards to the right ones.
   At the beginning of the game, players are assigned a hidden identity token from either the CIA or the KGB team and they’re trying to collect as many points as they can, via cards that they offer to each other. Additionally, one player assumes the role of an anti-establishment Hippie who is working for himself and his goal is to have the fewest points when the game ends. Of course, no one knows who their teammates are or who the Hippie might be and here’s where the fun starts! Let me explain a little more.
   On your turn, you randomly draw 2 agent cards and you choose 1 to offer face-down to another player. These cards are worth +/- points and have varying good or bad abilities, which ultimately give information to the players about what’s going on... The player who receives the card can either accept/flip it, in which case they score it, or refuse it, in which case the card returns to you and you score it. The game ends when a player has collected 5 cards, after which the identities are revealed; the two teams sum up their scores and the highest one wins unless the Hippie has the single lowest score, in which case they win! Sounds fun, right? Well, after a couple of rounds we started losing our interest in the game.
   The game idea is fun indeed and the game components are of great quality, which is very positive for the whole experience! But on the other hand, the game's strategic part is so simple that, while this makes it easy to teach and accessible to casual gamers, it also feels like it lacks substance. There's no pro-play, super-clever move or best strategy. The game ends in 30-40’ or so and you can never know all the information you might want for planning your actions. So, in many turns, you end up doing random offers, having the illusion of an actual strategy. The bluffing part of the game is fun, but to us it seemed like there’s too much randomness, coming from the mix of luck and a lot of secrets.

Final thoughts:
   Fair enough for a light party game and a good introduction game to new gamers for the genre. Although, if you’re looking for something deeper strategically, more complex and engaging, then I guess you should look somewhere else.

   Have you ever played Secrets? I’d love to know your final thoughts about it and which game would you compare it with.

Written by: Yannis, Concept Artist at Odd Statue Games

Board Game Development Tips (vol.2)

Ένα πολύ μεγάλο και αναπόφευκτο κομμάτι του σχεδιασμού ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού, είναι το "playtesting". Προκύπτει η ιδέα, το στήνεις και το αναπτύσσεις όπως εσύ θεωρείς ιδανικά και μετά έρχεται η ώρα που πρέπει να το δοκιμάσεις. Πρέπει να βάλεις πέντε-δέκα ανθρώπους να το παίξουν και να σου πουν τη γνώμη τους. Και αυτό δεν είναι πάντα τόσο απλό.

Ακόμη κι αν οι playtesters σου είναι επιλεγμένα άτομα με μια γενικότερη εμπειρία πάνω στα επιτραπέζια ή ίσως και πιο συγκεκριμένα στο είδος του παιχνιδιού που έχεις ετοιμάσει, δεν είναι τόσο απλό να σε βοηθήσουν να το βελτιώσεις. Είναι, όμως, πολύ σημαντικό να λάβεις υπόψη σου την κάθε γνώμη/κουβέντα που θα σου πουν.

Ένας παίκτης, καλός ή κακός, μπορεί εύκολα να σου πει αν του άρεσε ή όχι το παιχνίδι. Ένας έμπειρος παίκτης μπορεί να σου πει και με σαφήνεια τι δεν του άρεσε ακριβώς. Ένας παίκτης ο οποίος σχεδιάζει και αυτός επιτραπέζια (σπάνια περίπτωση playtester), πιθανότατα να σου τα περιγράψει όλα αυτά και με τις σωστές επιτραπεζιακές-ορολογίες, ώστε να σου το κάνει πιο ξεκάθαρο. Τις περισσότερες φορές, όμως, είναι δύσκολο να σου πει κάποιος ξεκάθαρα τι πρέπει να κάνεις, για να βελτιωθεί αυτό που δεν του άρεσε. Βέβαια, το πιθανότερο είναι, πολλοί από αυτούς να έχουν να σου προτείνουν κάποιες αλλαγές που νομίζουν πως ίσως στρώσουν τα θεματάκια του παιχνιδιού. Δυστυχώς όμως, αν δε μιλάμε για παίκτες που σχεδιάζουν εξίσου, τις περισσότερες φορές, τα πρώτα πράγματα που θ' ακούσεις είναι αλλαγές που έχεις δοκιμάσει ή σκεφτεί και εσύ ο ίδιος και γνωρίζεις (λόγω σχεδιαστικής εμπειρίας) ότι δε θα δουλέψουν... Και εκεί είναι που έρχεται η παγίδα-λάθος του σχεδιαστή όταν έχει να κάνει με τέτοιους playtesters.

Δεν έχει σημασία μόνο το τι έχει να σου προτείνει ο παίκτης ως διορθωτική αλλαγή και το αν αυτό που λέει είναι σωστό ή όχι. Είναι λογικό εν τέλη να μη σου έχει τη λύση στο πιάτο, μιας και ο ίδιος δεν έχει την απαραίτητη εμπειρία και γνώση πάνω στο αντικείμενο, όπως εσύ. Έχει περισσότερη σημασία, να μπορέσεις να καταλάβεις τι είναι αυτό που τον ενοχλεί στο παιχνίδι και φτάνει στο σημείο να σου προτείνει αυτό που σκέφτηκε ως λύση εκείνη τη στιγμή. Ακόμη κι αν δεν μπορεί να σου περιγράψει τη δυσαρέσκειά του με ακρίβεια, σίγουρα μπορεί να σου πει ότι υπάρχει κάτι που του ξίνισε, του άφησε μια πιο χλιαρή αίσθηση ή ανάμεικτα συναισθήματα. Εσύ λοιπόν, οφείλεις να λάβεις υπόψη σου τα όσα έχει να πει και να εντοπίσεις την ουσία πίσω απ' την απειρία του. Οφείλεις να διαπιστώσεις τι δεν τον διασκεδάζει όσο θα έπρεπε/μπορούσε και γιατί. Και μόνο τότε θα καταφέρεις να κερδίσεις τα όσα έχει να σου δώσει ο συγκεκριμένος playtester και να αξιοποιήσεις τη γνώμη του, βελτιώνοντας το παιχνίδι σου.

Συνοψίζοντας:
1. Ο καθένας μπορεί να γίνει χρήσιμος playtester, αρκεί να ξέρεις πώς να φιλτράρεις τα λόγια του· δεν είναι μόνο οι σχεδιαστές παιχνιδιών που θα σου δώσουν αξιόλογο feedback.
2. Πρέπει να μπορείς να κατηγοριοποιείς τους playtesters σου· το κάθε feedback έχει άλλη βαρύτητα, ανάλογα με το ποιος το δίνει.
3. Ο παίκτης-playtester είναι εκεί για να σου δείξει πού υπάρχει πρόβλημα. Μην περιμένεις να σου δώσει και τη λύση· αυτό θα είναι δική σου δουλειά συνήθως.
4. Μην ξεχνάς σε ποια κατηγορία παικτών απευθύνεται το παιχνίδι σου· αυτοί είναι που πρέπει πρώτα απ' όλους να το βρίσκουν διασκεδαστικό, σε όλα του τα σημεία. Μην περιμένεις ν' αρέσει σε όλους τους playtesters το ίδιο.
5. Μη διστάζεις ν' αφιερώνεις μπόλικο χρόνο στο playtesting. Όσο περισσότερες δοκιμές και όσο περισσότεροι οι playtesters, τόσο το καλύτερο για τη βελτίωση του παιχνιδιού σου.

Board Game Development Tips (vol.1)

...Γενικότερα, θεωρείται "λάθος" όταν σ' ένα αντικείμενο ενός παιχνιδιού, το οποίο έχει πολύ συγκεκριμένες ιδιότητες, εμφανίζονται δύο διαφορετικές εικόνες (illustrations). Γιατί και η εικόνα είναι για τον παίκτη μια πληροφορία, η οποία πρέπει κάτι να λέει, κάτι να χαρακτηρίζει (όπως είναι το κόστος, το όνομα, οι πόντοι κλπ.). Εάν δε χαρακτηρίζει κάτι ουσιαστικό, το επιπλέον art, καλό είναι να παραλείπεται, καθώς είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει σύγχυση και απορίες στον παίκτη· του τύπου: "Τώρα αυτά αφού κάνουν το ίδιο πράγμα, γιατί έχουν διαφορετική εικόνα? Μήπως δεν κάνουν ακριβώς το ίδιο και κάτι ξεχνάω?" (και στη συνέχεια ανατρέχει στο rulebook για επιβεβαίωση)... Το αναφέρω και από προσωπικής εμπειρίας, μιας και μας είχε τύχει σαν παρέα κάποια στιγμή και αφού σκαλίσαμε ξανά τους κανόνες, είπαμε "α, οκ, απλά μάλλον για ομορφιά το έκαναν".
Το Dogs and Bones, όταν το παίξαμε στην Αθήνα, παρότι είχε πολύ απλό art, ήταν απόλυτα λειτουργικό. Έμαθα τις ιδιότητες των 2 σκύλων, τις ταύτισα με τις αντίστοιχες εικόνες τους και από 'κεί και πέρα δε χρειαζόταν να ξοδέψω χρόνο και σκέψη στο ποιος κάνει τι· ήταν πολύ ξεκάθαρο λόγω σχεδίου και διαφοράς χρώματος (το ένα σκυλί απ' το άλλο). Σε αντίθετη περίπτωση, όπως τώρα που βλέπω 16 διαφορετικά σκυλάκια, θα πρέπει κάθε φορά -τουλάχιστον στις πρώτες παρτίδες- να κοιτάζω ξανά και ξανά τις ιδιότητες για να επαληθεύω τις διαφορές· πράγμα όχι τόσο εύκολο, μιας και τα πλακίδια είναι αρκετά μικρά και οι πληροφορίες μέσα σε αυτά ακόμα μικρότερες. (Υπ' όψιν ότι ο παίκτης θα πρέπει να μπορεί να ελέγχει και τα σκυλιά του αντιπάλου).

(από μία συζήτηση, 22.12.18)

Rupiyah: A Boy Full of Desires

Μετά από 2 χρόνια προετοιμασίας, δοκιμών και αλλαγών, οι κόποι επέφεραν καρπούς. Μια αρχικά "μικρή ιδέα" μεγάλωσε, αναπτύχθηκε και πλέον έφτασε στο τέλος της, προσφέροντας ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα! Ο λόγος, για το επιτραπέζιο "Rupiyah: A Boy Full of Desires", την πρώτη επίσημα ολοκληρωμένη δουλειά μου στον χώρο των συγκεκριμένων παιχνιδιών. Σε αντίθεση με ό,τι παιχνίδι έχω σχεδιάσει στο παρελθόν, το συγκεκριμένο δουλεύτηκε πολύ-πολύ περισσότερο, με μεγάλη αγάπη, υπομονή και φυσικά, στόχο την έκδοση.

Πριν λίγο καιρό λοιπόν, ολοκληρώθηκε το πρωτότυπο (σε 100% DIY μορφή), με τη μορφή που φαίνεται στις φωτογραφίες και σύντομα θα είναι έτοιμη και η αγγλική version του. Το παιχνίδι είναι στρατηγικής και δε θα πω ψέματα, εμπεριέχει αρκετές πληροφορίες, δεν είναι ένα παιχνίδι για όλους, θα έλεγε κανείς. Παρ' όλα αυτά, για όσους ασχολούνται λίγο παραπάνω με επιτραπέζια, δε θεωρείται ένα "βαρύ" παιχνίδι και δεν είναι τόσο πολύπλοκο όσο θα μπορούσε (σε σχέση με άλλα αντίστοιχα) ή όσο φαντάζει τέλος πάντων... Μελλοντικά, ίσως αναφερθώ και σε περισσότερες λεπτομέρειες του παιχνιδιού· προς το παρόν λέω να σας κρατήσω λίγο σε αγωνία..

Πρώτος επίσημος σταθμός τής Rupiyah λοιπόν, ο διαγωνισμός EPITRAPEZIO 2018, ο οποίος λαμβάνει μέρος στα πλαίσια της AthensCon στις 1 & 2 Δεκεμβρίου (προφανώς στην Αθήνα). Όποιοι τυχαίνει να βρίσκεστε εκεί εκείνες τις μέρες, θα χαρώ ιδιαιτέρως να σας παρουσιάσω το παιχνίδι και από κοντά και να ανταλλάξουμε απόψεις. :)